Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

schody prowadzą donikąd


Rekomendowane odpowiedzi

Schody były wysokie, i mniej więcej dwa razy krótsze niż od drzwi wejściowych na pierwsze piętro kamienicy. Pokonałem obie długości. Jedna kłódka. Druga kłódka. Poczwara piwnicy uchyliła się. Wyciągnąłem rower – czarny. Jeszcze tylko długość z podziemi do światła. Jestem poza klatką schodową. Uff. Nienawidzę tej drogi. Przyprawia mnie o mdłości jak majeranek, którego nie cierpię. Wskakuję na jednoślad i gnam jak Apollo w stronę księżyca. Przecinam gwiazdozbiory ulic Zakładowej i Sosnowej. Szpital u podnóża Lidla jest pełen śmierci. Holuję rower do stojaka. Nie jest sam, obok ma jeszcze kilku kompanów. Rozsuwają się drzwi jak w odysei Kubricka. Wchodzę. Przecinam pułki. Pieczywo, słodycze, warzywa z Holandii. Steruję okręt swojego ciała na lewo. Chipsy są za miedzą wszystkiego i dalej nic, czyli ozdoby choinkowe (już przeterminowane), akcesoria ogrodowe, puzzle, lalki barbie, i inne niezbędniki w cenach promocyjnych (to najbardziej oblegane stoisko). Za chipsami są alkohole. W przecenie jest gin, ale nie mam na niego smaku. Wino męczy półki , wiec biorę piwo. Oby szybciej kołuję do przesuwanej lady. Przede mną młoda zgrabna i powabna dwudziestka piątka ( cholera, jestem żonaty). Za mną mama kilku miesięcznego kogoś, ciężko rozróżnić kim jest ten młody człowiek, ale to nie istotne, mama wygląda naprawdę dobrze. Zaglądam jej w dekolt, jest pełen mleka, a mnie burczy w brzuchu – jestem głodny. Moja kolej. Słyszę - Poproszę dowód – O, cholera (głośno myślę). Serio? –pytam. Mhm – odpowiada pani wielkości słonia. Nie słyszałem tego teksu od ogólniak, ale proszę bardzo, i w sumie niezmiernie mi miło - mówię uradowany jak gimnazjalista. Ja nie jestem uradowana zadając pytanie każdemu kto wzbudza podejrzenie niepełnoletności - powiedziała pełna niesmaku ekspedientka, oglądając mój dowód tożsamości. Mówię serio, dawno nie słyszałem takiego komplementu pod swoim adresem – rzucam ripostę z rogalem na gębie. Uśmiecha się do mnie sztucznie i mówi: dziękuję. Ja też dziękuję i zerkam na mamuśkę stojącą tuż za mną. Ona też się uśmiecha. Wychodzę na świeże powietrze, wolne od klimatyzacji i kas fiskalnych.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
    • @Bożena De-Tre Zapraszam Poezję na Targi Książki we Wrocławiu…wyjdżmy do ludzi…pozdrawiam, @Bożena De-Tre …Poezja to życie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Ewelina Ależ fajne !! I ta mini prowokacja na koniec :)) Bomba !!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...