Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wyobraź sobie dwudziesty pierwszy wiek bez człowieka
człowieka bez pozy
wstyd bez oczu
samotność bez ludzi

pewność bez spojrzenia
obraz bez światła
światło bez napięcia
napięcie bez zwątpienia

wyobraź sobie Boga bez ciszy
muzykę bez świadectwa
wiersz bez słowa

Opublikowano

O w morde Banacha! Ludzie, naprawde, idzcie z tego forum studiowac matematyke, zadne nasze wypociny nie dorownaja twierdzeniu Stokesa. Nic. Naprawde nie znacie rozmiaru swojej biedy, jesli nie zostalo Wam ono objawione. Idzcie, poki macie jeszcze czas.

O w morde...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bezlogiczne obrazowanie
jeśli nie ma człowieka na kij roztrząsać czy jest z pozą z czy bez...?
skoro go nie ma, to nawet nie jest "bezpozycyjny" ;)

wwal to w kosz :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Panie Satkiewicz, niezbyt wysilił Pan swoją wyobraźnię, a każe nam się wysilać. Wysilać się można podczas defekacji, bo bez tego mysz nie urodzi góry, a u Pana ani góry, ani myszy. Jan Smutek... bez Jana :)
Opublikowano

Wyobrażam więc sobie, zasadniczo to, czego nie mogę sobie wyobrazić. Ale wyobraźnia to rzecz piękna, zresztą jak przeświadczenie, czy przewidywalność. Widać nie każdemu dane, a komu dane, to i tak nie dla (korzyści) wszystkich. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Świat powstał bez człowieka i tak samo się skończy.
Wyobrażam sobie ;) i czytam w obie strony, tzn. od dołu do góry też :))
Pokombinowałambym tylko jeszcze przy tym najdłuższym wersie.
Pozdrawiam.
Opublikowano

To ja tak prawie zbiorczo - przyznam, ze Panstwo na tym forum nieustannie mnie zaskakuja. Nie pomyslalbym, ze przywiode komus na mysl akt defekacji, ze jednotorowe odczytanie dwoch wersow kaze kazac mi wwalic tekst w kosz, albo ze ktos istotnie stanie bezradny wobec wlasnych wyobrazen, ktorych docelowo mialo w ogole nie byc.

Agatko :) przy pierwszym wersie rzeczywiscie kombinowalem i wyszlo jednak to, co jest; moze to oznaka zniecierpliwienia. Natomiast nie o swiat tu chodzi - pytam raczej, czy taki twor jak XXIw. "nasze czasy" moze istniec bez czlowieka, tzn. czy czas/wspolczesnosc nie jest czasem innymi ludzmi? Wspolczesnosc to raczej atrybut cywilizacji i zbiorczej swiadomosci niz swiata jako takiego. Ot taka refleksja, ktora sprowokowala reszte wiersza.

Gratuluje krytykom celnosci krytyki, takie uwagi sa zawsze bardzo cenne tak dla autora, jak i dla dorobku tego forum.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Wspolczesnosc to raczej atrybut cywilizacji i zbiorczej swiadomosci niz swiata jako takiego. Ot taka refleksja, ktora sprowokowala reszte wiersza"

Oczywiście...
Kiedy wyglądam przez okno, mam absolutną pewność, że na zewnątrz nic się nie zmieniło od setek, tysięcy i milionów lat, a omamy, które mimo wszystko występują, to uboczny efekt zbiorczej świadomości ;)
Gratuluję autorowi refleksji, która również wniesie cenny wkład w dorobek tego forum.
Opublikowano

Marku, udowodniles mi wlasnie, ze ostrze ironii skierowane w moja strone moze byc calkiem mile ;) Czy to juz masochizm?

Dzieki

PS. O patrz, to z patrzeniem przez okno to tez byla ironia, a ja myslalem, ze sie rozumiemy. Naprawde myslisz, ze beton, metal i plastik rozsypane tu i owdzie, to jest to, co nazywamy wspolczesnoscia? Nie uwazasz, ze wspolczesnosc jednak rozgrywa sie w swiadomosci? Czym bylby taki dajmy na to most, gdyby nie sluzyl ludziom? Nic nie znaczacym kawalkiem planety, bez mocy okreslania czasu, ktory bez czlowieka wlasciwie przestaje istniec (edit: przestaje miec znaczenie).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Mój świt, wstaje zazwyczaj wcześniej niż ja, nie robi mi kawy, tylko ja jemu - też biała.  Masz rację śmietanka jest lepsza, podkręca smak i jest bardziej przymilna dla języka i jest tak trochę zamiast śniadania. Budzik jest w telefonie, ale nieaktywny, a telefon wyciszony, bo to przecież mój święty czas. Na kawę i na poezję i niech mi nikt nie próbuje zmieniać tego, co moje.  Mówiłam, Bereniko, że jesteś jakby siostrzana :)    
    • @Annna2   świetnie, że napisałaś to co napisałaś.   odpowiadam.   to nie jest historia o konkretnym związku, lecz raczej metafora człowieka współczesnego.   uwikłanego w technologie, kredyt, rutynę i nadmiar bodźców.   to opowiesć o tym, jak w świecie, który wciąż się kręci, zanika zdolność do prawdziwego przeży wania  zarówno miłości, jak i wiary.   te postacie nie są więc z „informatyki” w sensie technicznym, lecz duchowym.   to ludzie, ktorzy utracili realność, stali się sobą jedynie w wersji cyfrowej, odbiciem,   projekcją.   to metafora epoki, w której coraz trudniej odróżnić autentyczne uczucie od symulacji.   motyw Boga nie jest tu próbą oskarżenia, lecz ślad tęsknoty po Jego nieobecności !!!!!   to echo metafizycznej pustki, w której człowiek zostaje sam, zmuszony tworzyć sens z materii, która nie ma sensu sama w sobie.   w tym sensie tekst jest bliski egzystencjalizmowi - nie oskarża Boga, tylko pyta, co dzieje się z człowiekiem, gdy przestaje w Niego wierzyć, a świat zostaje sprowadzony do danych, przedmiotów i rachunków.    moj poemat to nie opowieść o winie, lecz o utracie, o duchowym głodzie w epoce pełnej wszystkiego oprócz sensu.   i Boga.   @huzarc dzięki wielkie Kolego za docenienie i zrozumienie :)   piszę prześmiewczo o katastrofalnym stanie człowieka.   dziękuję serdecznie !!!  
    • @Leszczym  marzenie o pizzy jest jak najbardziej realne i osiągalne, no może słabiej z Marzeną ze względu na odległość tą z Honolulu, ale z dostawą do domu( a może kurierem będzie Marzena) lub wyjściem do pizzerii- i analogicznie- pizzę poda Marzena.    
    • @lena2_ Piękny wiersz! Uchwyciłaś coś bardzo subtelnego – tę cichą ulgę jesieni. która może wreszcie odpocząć po naelektryzowanej intensywności lata. Urzeka mnie minimalizm formy przy maksymalnej pojemności znaczeniowej. I ta "zaduma" w pierwszym wersie, która otwiera przestrzeń dla wspomnień - bardzo jesienne. Wiersz ma w sobie spokój i mądrość.  
    • Marzy mi się duża pizza hawajska na Spółę z Marzeną w Honolulu. Marzy mi się również kilka innych nieco mniej wymiernych spraw, choć trzeba dodać, że równie nieosiągalnych. Ktoś mnie kiedyś poprosił, abym mierzył wysoko, słusznie nawet, ale moje zamiary chyba za wysoko się wzniosły, więc - cóż - poniosło. W związku z powyższym najwyższym poleciałem z tym tekstem, którego nie da się już odnienapisać. Wyszedł mi niedolot.    Warszawa – Stegny, 16.10.2025r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...