Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czas, ... czas
kiedy
nie ma już nas

losem
obsrany

lasem
co wciąż powraca
...
z czasem

tylko on podobno

goi rany

a piasek wolno
w klepsydrze
się sypie

nie chce ran zlizać

tylko okiem

łypie

łypie
na rany

które ciągle bolą

które z czasem

okiem, ... łzą i solą

się zagoją

ziarnko po ziarnku
cyka
jak czas

w klepsydrze

wyrywa łeb Hydrze

a łeb znowu odrasta

szkoda ziarnek
...

i basta

a czas
tylko
...
wzrasta

Opublikowano

Na głębokie rany i czas nie pomoże, a zrosty bolą i ciągną, i rwą chwilami nie do wytrzymania.
Wtedy potrzebna jest delikatna, ciepła dłoń, która uśmierzy ból, odwróci uwagę, a czasami
nawet pozwoli zapomnieć... na jakiś czas.
Trzeba też nauczyć się ze swoimi ranami żyć, obłaskawić je, zrozumieć i nie rozdrapywać.
Są i będą, tak jak my dopóki żyjemy.
Najlepszym na nie lekarstwem niosącym ukojenie jest leczenie ran innych, oddawanie się temu zajęciu całym sercem i z pasją, wtedy zapominamy o tych własnych.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...