Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Późnojesienny


Rekomendowane odpowiedzi

Niech Pan nigdy nie pyta,
Szanowny Panie,
co może robić
kobieta, jak ja
-sama.
W poranek jak dziś.
Wśród kamienic.
Gdy niebo odbija
szarość ulic.

Może Pan
pytaniem niedyskretnym
zburzyć świat,
nieroztropnie, który
właśnie tworzy
-paletą barw.
Ze słownych
labiryntów
buduje samotnie.

Niech Pan nigdy
nie zawraca sobie serca.
Kobietą-melancholią,
idącą z dala.
Jak ja,
wśród szarzyzny.
Potrzebuję raczej,
ciepłego szala,
niż mężczyzny.

Z uszanowaniem. Poetka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...