Coś za coś

[M_Patriota]

Przybywam oto tutaj w to miejsce
Dla oczu i duszy jak antidotum,
Kiedy spoczynku i ciszy mi trzeba, jak czyśćca,
To miejsce służy mi jak zaufania wotum.

Tutaj będę przebywał póki sił w moim żywocie,
Tutaj krajobraz wiersze będę zdobić:
W zieleń, żółć, czerwień i w złocie,
Aby wraz z krajobrazem z cienia się wydobyć.

...Ptaszęta będą mi śpiewać,
Sosny i świerki szumnie ze mną rozmawiać,
Nadmiar wody z grobli z dudnieniem spadać,
Kaczki tłocząc się w ruchome kolory przemieniać...

Będzie mi tutaj, jak nigdzie nie było tak swojsko,
Będzie mi tutaj, jak nigdzie nie było jak niebo.
Co prawda, widziałem już niejedno, Polsko,
Ale tutaj najbardziej pachnie mi swojską glebą.

Z jarzma powróciwszy, jakie los mi spłatał,
Soki chcę spijać natchnieniem i wierszem tej Ziemi,
Abym po niebie już nigdy bezsensu nie latał,
Przez to, że nie było mnie tutaj dekadami trzema.

[Dawid Rt]

Patetycznie, nie moja estetyka, ale wierzę emocjom, tylko, że to za mało. Popracuj nad warsztatem. Pozdrawiam

[M_Patriota]

Dzięki za wskazanie braków na poziomie warsztatowym. No cóż, emocje łatwiej wyrazić, niż
warsztat pisania. Popracować nad warsztatem można i zawsze trzeba.
Serdecznie pozdrawiam.