Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Royce Dance

Rif Notsel
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Rif Notsel

Rif Notsel

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

znów dumnie spiłem śmietanę ze snów
gdy przytuliłaś mnie znów
dotknąłem nadzieją nieba
znów dotknę, gdy będzie trzeba
przytuliłem myślami gwiazdy
Royce Royce'em wysiadłem z Mazdy
dla Ciebie ukradłem niebo
chwila jedną, potrzebą
myśli co skradły znaczenie
zostając marnym wspomnieniem
a całowałaś tak cudnie
nic się już pod tym nie ugnie
nawet pręgierz strudzonej nadziei
co wyrósł kwiatem wśród kniei
co jak motyl usiadł na Twych ustach
by miłość pełna - nie pusta
co lasem szybował jak ptak
by echo było w Twych snach
byś skruszyła wreszcie te mury
co zapisane ... snem na koszuli
byś mogła zajrzeć w głąb marzeń
co los ... pocałunkiem Ci wskazał

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Pamiętasz mnie?   (Autor tekstu: Marianne Faithfull   Pamiętasz cokolwiek? Nie udawaj, że nie było wesoło Zapisz to pod hasłem "rozrywki przeszłości"   Rozglądam się po pokoju Wspominam bliskich memu sercu I chyba pamiętam wszystko Lecz przede wszystkim Ciebie Bo zawsze chodziło tylko o Ciebie   Nigdy nie interesowali mnie inni Ani to co myślą To mnie mogła przypaść Twoja miłość A Tobie cały świat Gdybyśmy tylko potrafili to sobie dać..."   (tłumaczenie: Tomasz Beksiński)            
    • huzarc
      Poczekalnia

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • huzarc
      Jestem tu

      Przez huzarc · Opublikowano

      Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • tie-break
      Poczekalnia

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • tie-break
      Jest nie tylko wiatrem potrafi płakać

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...