na moście

[martin_homme]

długi spacer, schowaj się głowo
pełna gwoździ stukających o beton
pod marnym dachem się żywisz
pod jeszcze marniejszym umrzesz

między słowami szukasz ratunku
a dźwięk mocno nieznośny
coś dymi z oddali, rdzy, stali
znowu rozsadzi chemiczny świat

postacie zbudowane jak wieże
gubiące wzrok na zakręcie
taki wasz świat
taki mój świat bardziej
błagający o większy zamęt

[Zuzanna_M.]

Hmmm, odczutuję tu wyraźne tendencje do autoderstrukcji, wyszła pokusa zagłębiania się w mętlik myśli, przyczyn i skutków.
A czytało się dobrze :) i życzę jak najczęstszej wygranej z debatach z powyższą pokusą ;)

Pozdrawiam,
Zuzanna M.

[martin_homme]

Tak, tak, trochę mnie dekadentyzmem zawiało, co się odbija w wierszach, ale wtedy też czuję wenę, choć jak to się przekłada na twórczość, nie mnie oceniać.
Dziękuję, za zaglądnięcie i notkę
pozdr***
Martin

[Judyt]

tak...wieje pesymizmem głębokim z wiersza,
powaażnymi troskami - ale kto ich nie ma?
bez nich życie byłoby zbyt proste, nie było
by tych zakrętów na drodze, a muszą być,
jednym słowem:Przeczytałam, J. serdecznie