Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sumienne rachunki


Rekomendowane odpowiedzi

Z teatrów odegranych fikcje
Sklejone przeźroczystą taśmą
Zapamiętane życia lekcje
Scenografione kiczowato

Gaszą
Pasje
Miarą ciasne

Pseudo miłości urokliwe
Za garść gadżetów pozłoconych
Na namiastkach uczuć tchórzliwie
Słowa bez tchu wypowiadane

Grzęzną
Mierzną
Marą senną

Niepotrzebnie poszukiwane
Radości małe rzucane w twarz
Że całe szczęście udawane
*………… zabierały mój czas
*..wstaw odpowiednie
- Bez Ciebie
- Przy Tobie
- Po trochu
- W amoku
- Bez sensu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Z teatrów odegranych fikcje (Te wszystkie ideały uczuć tworzone w kulturach)
Sklejone przeźroczystą taśmą ( posklejane w dążenie do nich )
Zapamiętane życia lekcje ( realizmem zamieniane w nieosiągalne)
Scenografione kiczowato ( banalnie oprawione by udawały oryginał)

Gaszą
Pasje
Miarą ciasne ( Te pasje które ciasno dążą do ich zdobywania tylko ciałem)

(Bałem się napisać „ Ciałem ciasne „ aby jeszcze bardziej nie zagmatwać)

Mam nadzieję, że to odrobinę tłumaczy dlaczego „fikcje” w moim przypadku „gaszą ”” ciasne pasje”


Dziękuję Elu za wnikliwe czytanie. Siem od w zajem mniam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pomyślałem.
- Cały czas, przemieszczając się w czasie napotykamy na podobne zdarzenia, układające się w jakieś logiczne ciągi doprowadzające do wyniku.
Wyniki są jednak różne, bo nasze zmysły odbierają w różnych kolorach, z różną siłą i w różnych przestrzeniach. Zatem każdy powinien mieć możliwość,
w tworzonych obrazach, znalezienia swoich własnych wynikających z nich sentencji

Dziękuję za to, że pozwalacie sobie to przedstawiać nawet jeśli nie mam racji
Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika A czego tu się bać? Krytyki? Przecież bażanty, oprócz swoich kolorów mają coś z gołębia, co kamuflują, ale niekoniecznie przed czaplami -:)) Pozdro!
    • @Robert Wochna boję się napisać co mi po myśli chodzi choć mnie korci ... Zapamiętam ten wiersz z pewnością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @zielarz piękne.... Wzruszające i piękne 
    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...