niby ... dom

[Rif Notsel]

skoszona trawa, by nie myśleć
wypielone chwasty, by czyściej
sklepana buda dla wiernych psów
skołatane myśli zwolnione ze snów

kolejnym ostrzeniem tępej kosiarki
plecione z mleczy kolorowe wianki
zabite myśli, by nie bolało
tyle już z marzeń zostało

projektem wyrzeczeń zbudowany dom
wypieszczony ogród, swój własny kąt
z żurnala idyllą wszystko przytulone
na rękach marzeń wznoszone

zachwyceni goście, czapką gratulacje
dziękczynną ręką jedzona kolacja
żrą bez pardonu i ślinią się wielce
dopóki wódka w butelce

nikt nie pomyślał grillem ugoszczony
że ten dom ... potrzebuje żony
że facet zmęczony błazenadą świata
marzenia na kartce wyplata

[Libra Send]

Sporo takich domów niestety - aż żal serce ściska.

Stoi sobie "taki" na lekkiej góreczce, pachnącymi sosnami otoczony, w donicach kwiaty, zadbane dróżki, trawnik też wypieszczony. Ściany głaszcze złote słonko, na tarasie fotel bujany, a w oknach układając się w miękkie zwoje wiszą białe firany. Myślisz - w tym miejscu miłość mieszka,
szczęście ma ta Rodzina, wtedy dostrzegasz oczy tych ludzi i rozumiesz, że twe słowa to kpina.

[Rif Notsel]

oczy ludzi ... oczami kpina... też mi nowa ... cholera ... nowina ... Libro ...
nie jestem sponiewieranym zwierciadłem... mam wszystko ... i nie mam nic ...
pozdr. Rif