Jeden z dwunastu Sierpień

[Józef Bieniecki]

Jeden z dwunastu-Sierpień

Sierpień choć bywa przedsionkiem jesieni,
We złotych zbożach,lasach się zieleni.
Na Bożych łąkach jak na nieba skłonie,
Gwiazdy kwiatami kwitnące w koronie.

Z każdym dniem więcej chochołów na polu,
Ludzkiego potu,wysiłku ,mozołu,
Gdy plon zbieramy spokój z nami mieszka,
Jak u wiewiórki z zapasem orzeszka.

Niby przedsionek,a pełnia wciąż lata,
Wesołym śpiewem wśród drzewia skrzydlata.
Pośród łąk, lasów,szemrze wzdłuż strumyków,
Z niedżwiedziem,żubrem,zającem i dzików.

Letnie wieczory i rzeżkie poranki,
Miłoście ptaków,miłoście altanki.
U stóp kaliny,leśnego patosu,
Odwiecznych dysput,pomieszanych głosów.

Pełna powabu,jak kobieta żrała,
Która się w swoim szczęściu zakochała.
Umie docenić, bo wiele przeżyła,
Choć już zaczęła,jeszcze nie skończyła.

Kłania się światu i do niego wdzięczy,
Na akwareli,na burzowej tęczy.
Piękna,subtelna i chociaż nie święta,
Po drogach życia powiedzie pisklęta.

Józef Bieniecki

[B.A.C. Stork]

Nareszcie jakiś rym i porządek w zgłoskach... pozdrawiam