Chamy honoru nie mają

[Hrabia B.]

Kiedy przyjdą podpalić dom
Kiedy rzucą jadu grom
Z zazdrości, chciwości
Podsyceni przez pana złości
Zawistni o wiersze Hrabiego
Będą ogniem pluć w dom jego
Poezji pisarz i twórca wielki
Głos jego prawie anielski
Rozbrzmiewa nad motłochu
Masami zdolnymi do popłochu
Ze wstydu nad sobą
Hrabia osobą młodą
Odwróci się plecami
Wzgardzi pacanami
Błękitna krew w nim płynie
Hołota z niechęci wyje
Znawca literatury narodowej
Lecz gustuje też i w nowej
Trochę koślawej bez idei
Zmierza do swej Judei
A wy chamy co honoru nie macie
Własnym gównem się obrzucacie

[henryk_bukowski]

szkoda że "talent" rozmieniasz na drobniaki...napisz coś pożytecznego...w doopie mam twoje odczucia...i wysublimowane potrzeby..tym bardziej obrażanie wszystkich dookoła do niczego nie prowadzi mądrego,a już na pewno nie do uznania i poklasku.Zbiorowej histerii megalomanią raczej tu nie wywołasz..pozdrawiam

[Rif Notsel]

łoooojjjjjj, zaleciało chamską tandetką... a tu Święta za pasem ... i wstydzik lekki ... Panie hrabio ... herbu żenada
... wesołych i "mokrych" w takim wypadku ... ale bacz Waść, aby Twe żyły miast błękitnej nie spłynęły dynksem, bo na to mi wygląda niestety ...
pozdrawiam :) R.

[Ran_Gis]

- hrabia jak bez trzony grabia.. i jajcuj się sam malując o sobie własne klejnoty..

podświąteczne w czółko Ran