Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pozamiatane

Poranna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Poranna

Poranna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Miał być czas wdrapywania się na drzewa
i zrywania zakazanych owoców.
Zamiast tego pozostała walka z wiatrakami
i kropka nad i, której nikt nie postawi

- przychodzisz tylko na żebry.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


:)
To o sytuacji w dziale "Z"...?

w dziale "z"? chyba nie rozumiem :)
Czasem tak bywa, że kolejne znaczenia odkrywają czytelnicy :)
Poranna

Poranna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



w dziale "z"? chyba nie rozumiem :)
Czasem tak bywa, że kolejne znaczenia odkrywają czytelnicy :)

To chyba dobrze :) to znaczy, że wiersz jakoś tam działa, pozdrawiam :)
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czasem tak bywa, że kolejne znaczenia odkrywają czytelnicy :)

To chyba dobrze :) to znaczy, że wiersz jakoś tam działa, pozdrawiam :)
Działa :)
  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Widzialna

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Inaczej teraz patrzysz. Głowa wreszcie podniesiona – to nie pycha - to upór, wyhodowany na przekór, na najbardziej słonej z ziem. Nie pytam, czy przebaczyłaś. Darowanie winy to luksus. Byłaś tam, gdzie nikt nie chciał patrzeć – na marginesie kadru, w martwym polu widzenia. Oddychałaś powietrzem wydzielanym dla innych. Trwałaś, choć kazano ci zniknąć. Więc teraz śnij na głos – marzenia mają prawo być hałasem. Płoń, nie ukrywając dymu, niech szczypie w oczy tych, którzy milczeli najgłośniej. Przestałaś być drogą. Jesteś kompasem. Już nie cieniem - lecz mapą nieba. Masz gwiazdy na wyciągnięcie ręki - kto poznał absolutną ciemność - potrafi docenić najmniejszy foton. Życie tych, którzy stali się widzialni jest trudne i prawdziwe. Przestałaś być przezroczysta. Masz głos, masz barwę. Jesteś.   Moja przyjaciółko.  
    • Berenika97
      Kłębek

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @viola arvensisBardzo dziękuję! Duże miasto mnie męczy swoim zgiełkiem, ale uciekam od niego w  ciszę. :)  @Deonix_Badzo dziękuję! Słuchawki mam, ale nie mogę na razie ich używać, bo nie usłyszałabym też najważniejszego głosu. :))  
    • Berenika97
      Legenda o Herkusie Monte i ofierze rycerza Hirschhalsa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MigrenaBardzo dziękuję!  Jestem wzruszona. Twoje słowa to dla mnie coś więcej niż komplement. Szczególnie dziękuję za wychwycenie tego konfliktu między honorem a przeznaczeniem - to sedno całej opowieści. Serdecznie pozdrawiam. :)    
    • wierszyki
      Mikolajki

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Nieskończoność prób. Szlifowanie. Nabieranie pewności.   Świadomość przepony.  Głębokie wibracje. Trwanie w dźwięku.   Obojętnie czy jest talent. Praca z sobą pełna wdzięku.   Ile razy musi upaść Przez porównanie. Dziecko bez dłoni. Schylić się po biały proszek. Nim dorośnie, już skończony.      
    • wierszyki
      Poranki

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję za interpretację. Pozdrawiam.     Dziękuję @Waldemar_Talar_Talar @huzarc @MIROSŁAW C.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...