Wiekowe kościółki

[Józef Bieniecki]

Wiekowe kościółki

Z potrzeby serca i żarliwej wiary,
Składali Panu serdeczne ofiary.
Ciche kapliczki,kościółki drewniane,
Zmęczoną ręką w pejzaż wmalowane.

W prostej budowie-ileż w nich uroku,
Lipowych figur ,świętych naszych Pańskich,
Utkane w cichy zakąteczek mroku,
Często niezgrabnych jak dawnych pogańskich,
Oddane Panu na chwałę imienia,
W ciszy kościółka przywarte do cienia.
Pachną kadzidłem minionego wieku,
Budzą wzruszenia w wierzącym człowieku,
Niema modlitwa, która od nich wionie,
Historią przeszłą spływa na twe skronie.
Chciałbyś się cofnąć gdy dzieło stworzono,
W prostej pokorze Boga przeproszono.

Cześć oddawana,tu wiecznie wpisana,
Powróci w dziennej Świętej Mszy kapłana,
Choć dzieło mija w modlitwie zostaje,
Ludzką pokorą Bogu hołd oddaje.

Wiekowe drzewa, które nad nim stoją,
Szumnie się modlą i spokojem koją,
Przypominają ,że każde wzrastanie,
Czasowe bywa- jak i przemijanie.

Józef Bieniecki

[Staszek_Aniołek]

Ostatnio zrobiłem się jakiś sentymentalny...
utwór wywołał we mnie wspomnienie przepięknego kościółka w Zrębicach k. Częstochowy
chętnie tam wracam kiedy tylko mogę
pozdrawiam i dziękuję
Anioł.