Krzywe Noce

[Bronisław Jaśmin]

***

krzywe noce
połamana twarz pagórkiem
rozetlona niebem
ugania odór chwili przed pąsami gwiazd

wyjechać i powrócić prawie identycznie
do przechodzenia chwili przez nikłe rękawy
szansy
na zwątpieniu parków
w nadejście uplecionej nocy
na miarę sukni z wiatru
maszyną dwóch wskazówek
próbą wcelowania
mglistego powrócenia
pod jej rękawami
jeślli na to czas

lecz nagie drzewa tańczą
jak wiatr pod powieką

czy coś szczególnego
obudzić się za krzywym lustrem
i pozbierać
połamaną twarz na chwile
wdmuchując ją w obłoki

zasypiając przed deszczami

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A proste noce... jakie one są?

[Marek Konarski]

Trudno jest usprawiedliwić początkową, stylistyczną deformację tekstu, przywołanym później "krzywym lustrem". Obrazy nie są wcale zniekształcone, gdyż brak obiektu podstawowego podającego się zniekształceniom, bardziej przypomina to wyliczankowy zbiór "cytatów" z wyobraźni, nie prowadzący do żadnej czytelnej konkluzji. Najpierw ma być dziwnie, a potem lirycznie - to chyba cały pomysł na wiersz...

[Bronisław Jaśmin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie będę tego komentować...

[jacek skraba]

rozetlona nocą,w dodatku krzywą - grafomania wysokich lotów

[f.isia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

błeee....
jak dla mnie - grafomania, sory :(