Tatry-Patrząc w niebo

[Józef Bieniecki]

Tatry-Patrząc w niebo

Z wierchów spływa w doliny,
Na wzór morskiej fali,
Pomieszają ze wszystkim,
Przepadając w dali.

Oto jeżdziec na koniu,
Rydwanu dobiega,
W krótkiej walce zwycięża,
Obezwładnia zbiega.

Gdy leżałem na hali,
I w niebo spoglądał,
Hufce śnieżnych Aniołów,
W pogoni oglądał.

Słychać nieba chóry,
W śpiewnej trawie kłosów.
Pieśnie płyną ku górze,
W różnej barwie głosów.

W innym czasie po niebie,
Owieczki zbyrkają.
Kiedy giną w przestworzach,
Bekiem ogłaszają.

W innej stronie skał zwały,
Jak lodowe góry,
Śnieżnym szczytom podobne,
Odpływają w chmury.

Mógłbym ciągle tak patrzeć,
Gdyż za każdym razem,
Stwórca nowe maluje,
Już innym obrazem.

Józef Bieniecki