Tatry-Muzykalny potok

[Józef Bieniecki]

Tatry-Muzykalny potok

Te tatrzańskie potoki, słońcem uśmiechnięte.
Nocy czarem księżyca głęboko zaśnięte,
Rozbudzone od rana kolorują tęczą,
Porostami kamieni , szmaragdami wdzięczą.

W rozpadlinach i jazach, zastygają ciszą,
A przy zejściu na progach muzykalnie piszą,
Pluskiem małe bąbelki,wodą popychane,
Grzywy tworzą i wiry,wody rozczochrane,
Szumią gniewnie, tryskają,skałą ujarzmione,
Biją dwojaką siłą,wyją rozwścieczone,
By w siklawie wytoczyć miliony promyków,
Wodnych drobin okruchy- małych brylancików.

W głębię wody rzucone,chwilę zatrzymane,
Głucho mruczą na miejscu, głębią zbuntowane,
Płynąc będą porwiste,na głębokiej wodzie,
W szerszych wrotach spłycone o kamienie bodzie.
W zwinnym nurcie wesoły,potańczy i śpiewa,
Pieśnie łącząc wraz z wiatrem,rozśpiewane drzewa,
Chce się stanąć,a ciężar swej podróży zrzucić,
W takty włączyć melodii,ze swoją zanucić.

Józef Bieniecki

[Bladi_Who]

Te rymy częstochowskie to jakiś zabieg czy lenistwo?