Wątpiącym

[ma sk]

Cieniem w chodniku odbita
Snuła się
Postać młodego człowieka
Który głośno krzyczał
Że nie ma nieba
Z uniesionymi rękoma
Uparcie twierdził
Ja! Zatwardziały ateista
Nie zauważył nawet
Że słońce mruga do niego
Już tylko półotwartym okiem
Cień zaczął się rozmywać
Szukając schronienia
Dostrzegł postać przy śmietniku
I choć miała skrzydło złamane
I poranione ciało
Poznał że to anioł
Pochylił się nad nim niedowierzając
A on szepną mu do ucha

Zagubiony człowieku
Gdyby nie było nieba
Powiedz
Jaki byłby sens
Całego tego świata cierpienia

Znikł
Oślepiony mrokiem
Zwątpienia

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak dla mnie trochę zbyt jednostronnie ideologicznie. Poza tym nieścisłości są, np. "A on szepną mu do ucha" - a nie "szepnął"...? I ten wers "Całego tego świata cierpienia" jakby za długi. Końcówka do skrócenia.
Pozdrawiam.

[paper_doll]

myślę, że ojcu dyrektorowi by się bardzo spodobało...