Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

być może gdyby mieli wybór nie chcieliby panować
nad istotami o rozwiniętej świadomości
już samą obecnością narobili sporo zamieszania
wzbudzając irytację niewiedzą o niebieskiej hierarchii

to się źle skończy – komentowały trony
a cherubini z chichotem ostrzyli miecze

prowokacja udała się znakomicie
jednak wąż nie zdążył na czas zmienić skóry
i zaświecić jutrzenką przed obliczem Pana

gdyby Lucyferowi nie trzęsły się ręce
podczas powrotu z akcji
wszystko byłoby po staremu

Stwórca słuchałby z zadowoleniem
występu wszystkich chórzystów

dałby się pewnie przekonać że stworzenie człowieka
nie było najszczęśliwszym pomysłem

Opublikowano

To tylko jeden z możliwych scenariuszy: Chłopaki wpadli we własne sidła, a potem - skoro się powiedziało a, trzeba było za karę umożliwić Bogu utrzymanie ludzi w ryzach. I tak powstało piekło.

Pozdrawiam - E.

Opublikowano

Kalino,

bądź pewna, że z uwagą czytam(y) Twoje komentarze, które prostują i pogłębiają naszą fragmentaryczną wiedzę. Nie każdy mój wiersz odnoszący się do wiadomego tematu należy traktować poważnie. Rzekłbym nawet, że takich jest zdecydowana mniejszość. Staram się tworzyć dystans, uśmiechać się a już na pewno przymrużać oko. Być może okaże się, że w pewnych kwestiach to ja miałbym rację - nie byłbym chyba aż tak bardzo zdziwiony.
Chyba lubię pisać o sobie... :)

Opublikowano

Elea napisał

( dałby się pewnie przekonać że stworzenie człowieka
nie było najszczęśliwszym pomysłem )

Wyglada na to że Stwórca stworzył czlowieka nie na
swoje podobienstwo a raczej Diabła,
po to aby wciaz na nowo udawadniać jaki jest
sprawiedliwy i wybaczliwy (?)

Pozdro

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Pan Ropuch Twój wiersz ma piękną, intymną atmosferę. Metafora pięciolinii jako przestrzeni, gdzie druga osoba może "się rozgościć" wśród "szeptów, jęków i westchnień" jest bardzo zmysłowa i muzyczna. Bardzo mi się podoba.  
    • @Wiesław J.K. Oddałeś w swoim wierszu naszą skomplikowaną relację z czasem. Widzę pewną mądrość życiową i refleksję nad paradoksami czasu. Szczególnie podoba mi się kontrast między czasem "dobrze zużytym" a "zmarnowanym" oraz obraz czasu opisywanego "różnymi językami" w różnych mediach. Ps. A niektórzy twierdzą, że czasu nie ma.  
    • @MIROSŁAW C. Miły, refleksyjny wiersz z autentyczną emocją. A co do gąsienic - to jednak wolę ich inne stadium rozwoju. :) Pozdrawiam. 
    • @Dominika Moon super-ego:) pozdrawiam:)
    • @Migrena Twój wiersz to rana, która krwawi słowami. Czytając go, czuję, jak każda metafora wbija się pod skórę jak ten piasek z twojego lata - boleśnie i prawdziwie Piszesz o miłości jak o żywiole, jak o czymś, co nie zna granic ani litości. "Kochałem cię jak pustynia ulewę" - tak właśnie kocha się naprawdę - z desperacją, z głodem, który nie ma końca. Nie szukasz pociechy w pięknie, tylko prawdy w bólu. Jesień w twoim wierszu to nie tylko zmiana pór roku - to śmierć wszystkiego. Widzę te popalone krawędzie wspomnień, które się rozpadają w palcach. Końcówka rozbija serce. Ten samotny podmiot z piaskiem w oczach, z tęsknotą "co ma kształt noża" - to obraz tak konkretny, że fizycznie boli. Piszesz tak, jakbyś wyrywał słowa z własnego ciała, jakby każda linia kosztowała cię kawałek duszy. Pięknie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...