Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zjadłem pączka
przyszła wiosna
moja dusza znów radosna
powiedziała
do mnie słowo
i znów czuję się morowo
ona pączkiem
ona wiosną
i znów moje skrzydła rosną
szeptem, mową
duchem, ciałem
i znów dla niej oszalałem
jest jak lek
najlepszy doktor
jak zew krwi, jak w kinie pop-corn
jak tort słodka
jak spotkanie
jak kolacja ze śniadaniem
za jej usmiech
za spojrzenie
oddam w ciemno przeznaczenie
przyszła wiosna
zjadłem pączka
ogarnęła mnie ... gorączka
najpiekniejsza
ta cudowna
co jedynie jest wymowna
płonie serce
kipi dusza
nikt do tego mnie nie zmusza
słońce świeci
wietrzyk wieje
a ja za nią wciąż szaleję
piecze pączki
wiosną gra
niezniszczalna miłość ma

Opublikowano

Nie.
Pączki się smaży to raz,
a dwa
to rymy
jakby ktoś częstochowską przekupkę po pysku smagał rytmicznie.


"...Czuję się morowo"?

No nie. Stawiasz na Tolka Banana?



"Popcorn"
itd.

Ale działaj, bo się zakochałeś tylko nie wiesz, co z tym zrobić.

Opublikowano

zawsze stawiałem na siebie Sicza ...:) czy jak Ci tam ...:)
a moje wiersze to ... moje wiersze...i nie pisze ich dla Ciebie ... dzięki bogu ...:)
pozdrawiam ...
a rymy są jakie są i słowa tez... takie być miały...:)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



skoro twoje wiersze, to twoje wiersze, to dlaczego podjąłeś tą decyzję, żeby je publikować?
a skoro już publikujesz, to nie możesz ignorować czytelnika, przecież piszesz dla niego...
skoro nie piszesz dla czytelnika, pisz dla siebie.
skoro piszesz dla siebie, nie publikuj...
inaczej będziesz miał do czynienia z krytyką, bo nie każdemu musi się podobać twoja "poezja"
pozdrawiam.
Anioł.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a wiesz w ogóle dla kogo piszesz?
........
Stasiek Anioł - stróż karierowicz, dozorca domu - Panie Alternatywy 4, nie dla Pana na pewno, a ten kto wie dla kogo piszę, ten wie ... ( dozorcom nic do tego ) i nie jest snobem z globusem zrytym jak pole ...
pozdrawiam...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,, Daję wam przykazanie nowe , abyście się wzajemnie miłowali. Jak Ja was umiłowałem,,J13, 34   świat bez gruzu ciemności myśli  pełen ładu harmonii  jak łąka pełna kwiatów   gdzie spojrzysz uśmiech mosty nie zburzone    to nie utpia   wystarczy... wystarczy zobaczyć Światło Światło jakim jest Bóg  i iść za nim   tylko tyle  aby świat był miłością    5.2025 andrew Niedziela, dzień Pański  
    • zażądałaś śniadania jak w hotelu no to kupiłem różne rodzaje herbat   stawiam w kuchni pod oknem cały zestaw zielona earl grey mięta leśne marzenie ale ty wychodzisz bez słowa do pracy   zostaję z pełnym czajnikiem i pustą szklanką w zasadzie wszystko mi jedno co powiesz gdy wrócisz na wieczór przewidywali przejście frontu - - niebo już iskrzy jagodowym fioletem   mam nadzieję że nie będziesz się tłumaczyć   jednym ruchem wysypuję z pudełek i mieszam na stole torebki obłoki         Rozmowy z Niką,  maj 2025
    • @Łukasz Jasiński    Żeby tworzyć metafory w obcym języku, trzeba najpierw doskonale go znać i bawić się świadomie łamaniem zasad.   Jeśli rzeczownik città jest w rodzaju żeńskim, to nie może być użyty z mio , które jest w rodzaju męskim. Jeśli we włoskim języku używa się rodzajników przed rzeczownikami, to ich pominięcie jet błędem. Dopełniacz po włosku wymaga użycia przyimka di i nie da się inaczej, zasłaniając metaforyką. Tranquillo - po włosku oznacza spokojny, a nie spokojnie, w tym miejscu powinno użyć się zresztą innego słowa, bo w danym kontekście po prostu tak się nie mówi, itd. Znając oryginał (roboczy) oczywiście mógłbym pomóc (i chciałem), ale po co, skoro autor jest przekonany, że umie lepiej? Wprawdzie znajomość języka pozwala, być może, zaledwie na dogadanie się w barze na dworcu, no ale przecież istnieje metaforyka, czyż nie?   Dobór słów to już inna para butów, choć w niektórych miejscach zaproponowałem inne ze świadomością tego, że słownik nie oddaje ususów. Tego przez całe życie uczą się np. tłumacze. A w ogóle przekład poetycki to jedna z najtrudniejszych dziedzin w przekładoznawstwie, wymagająca wielu umiejętności, intuicji, (o perfekcyjnym opanowaniu obu języków już nawet nie mówię), praktyki... Tłumacze nieraz sprzeczają się o pojedyncze słowa, wyrażenia...  Lecz co tam oni tak naprawdę wiedzą... ?   Pańska odpowiedź jest typowym odwracaniem kota ogonem, a ja nie będę się bawić w pustą erystykę, bo wiem, co napisałem. Na tym kończę, dobranoc.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A to nie jest deklaracja miłości? A splot ust?   Iskra jest czymś nietrwałym, stąd przypuszczenie, że to już przeszłość. W wierszu nie ma poszlak sugerujących, że wspomniane jutro nadeszło i przyniosło dalszy ciąg tej historii.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...