Ballada o ojcu i synu

[alegoria]

,,Pamiętasz kiedyś się u kolan matki
papierowymi bawił żołnierzami,''
i spoglądałeś trwożnie w drzwi ukradkiem,
jakie w nich szczęście w każdej chwili stanie.

Ona milczała, w domu była cisza,
tylko podobne myśli się splątały.
Smutne, bez końca, bo ich nikt nie słyszał.
Wciąż je pamiętasz, chociaż byłeś mały.

Trudno zapomnieć słowa jak kamienie
rzucane w miłość z decybeli siłą.
Rzeźbione wzory, grafitowym cieniem,
wmawiając sobie, że ich tam nie było.

Dzisiaj, gdy tulisz córeczkę w ramionach,
duch niespokojny szarpie się, i krzyczy.
Jego samotność wie, że łza jest słona,
a serce walczy z latami goryczy.

Dawanie szczęścia każe ci przebaczyć,
widząc wpatrzone oczy w pustą przestrzeń.
Choć wiesz dwojako, co to słowo znaczy.
Tato już jestem. Jestem tato - jestem.

[Maja Skowron]

dobre.

[Jacek_Suchowicz]

widać dobry warsztat i rymy.
czekam na dalsze

pozdrawiam Jacek

[Anna_Para]

Powtórzę za Jackiem.... Gdybyż jeszcze bez inwersji!
Pozdrawiam cieplutko,

Para:)

[alegoria]

Dziękuję za komentarze wszystkim miłym gościom.
Inwersję? nie przesadzajmy, nie roi się od inwersji, a jeśli tak,
to powinno być ok.