Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

melancholie


Ania_G.

Rekomendowane odpowiedzi

powracające biją nas fale
niebo nad głową się przechyla
zaraz upadnie słońc korona
w ogrodzie kwitną jeszcze żale
szczęście po kątach się rozpyla
po ścianie spływa łza stęskniona

drzemią w nas młode melancholie
ukryły pąki w twoich dłoniach
i wszystkie moje niepokoje
spoczęły w ich zmęczonych skroniach

masz na ustach jeszcze tamten wiatr
i kocham myśli uskrzydlone w oczach twoich
tak mi dobrze w tym natchnieniu trwać
być częścią naszej wciąż kwitnącej melancholii

drogi splątaniem depczą nam stopy
deszcz zatroskaniem spływa po rynnach
zabierz mnie tam, gdzie pieśń nie zdoła
na karku stygnie jeszcze dotyk
i ciepłem twoim wskroś przeszywa
oddechem twoje usta wołam

drzemią w nas całkiem tkliwe żądze
ukryły pędy swe pod kloszem
spojrzeniem wśród ich liści błądzę
z ptakiem podniebnym w otchłań wznoszę

masz na ustach jeszcze tamten wiatr
i kocham myśli uskrzydlone w oczach twoich
tak mi dobrze w tym natchnieniu trwać
być częścią naszej wciąż kwitnącej melancholii

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pokusiłabym się o zmniejszenie ilości zaimków, być może przy okazji
poprawi to w niektórych miejscach rytm.
Np:
"drzemią w nas młode melancholie (drzemiące młode niepokoje?)
ukryły pąki w twoich dłoniach (?)
i wszystkie moje niepokoje "
spoczęły w ich zmęczonych skroniach" "

Bardzo dobry tekst na piosenkę, zwłaszcza.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...