Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

chwila

Ran_Gis
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Konrad_O.

Konrad_O.

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"byliśmy" "szliśmy" - skakaliśmy i pływaliśmy jeszcze napisz :)
albo lato albo sierpień wybierz bo tak tautologicznie :)
mógłbyś powiedzieć to wszystko w kilku słowach a używasz tylu niepotrzebnych i mało współczesnych ozdobników :)
wiersz nie jest skomplikowany :)
Temat ciekawy, wykonanie nie imponuje mimo kilku lepszych wersów z rzemykami przesadziłeś:)
Pozdrawiam
Co za bajki wypisujesz, kim jesteś by narzucać autorowi co ma pisać i kto powiedział, że w poezji ma być kilka słów, że nie wolno rozciągać wiersza na maxa?
Twoje sugestie są złośliwe, stawiają w złym świetle, a przecież mógłbyś się postarać i napisać ten komentarz zwyczajnie, bez głupiego uśmiechu. Takie wersje zaczynają mnie męczyć. Czytelnik ponoć powinien rozsądnie podchodzić do wiersza i komentarza, a tu masz czysta kpina i jak autor ma potraktować to forum. Dla mnie ono zaczyna być śmietnikiem. Może właśnie o to chodzi Konradzie, aby wywalić piszących wiersze z tego portalu?
Co na to odpowiesz?
Możesz pisać pod moim wierszem, by tu było czysto, taka moja prośba.

Pozdrawiam - Jola.



jestem konstruktywny :) mówię co myślę :) bez obrazy autora :) to chyba dozwolone na tym forum :)
Jeżeli wiersz jest przesączony wyrażeniami, które są wykorzystywane w setkach innych wierszy to mu to wytknę. moje uśmiechy nie są ironiczne itd :) mam taki styl pisania komentarzy :) robię to odruchowo, więc wydaje mi się że coś źle interpretujesz:) byłem subiektywnie konstruktywny w komentarzu u kolegi poety :) i nie było w tym złośliwości :) tylko to co myślę. nikomu nie narzucam jak ma pisać. ale są pewne granice i jeżeli ktoś integruje się z poezją współczesną niech więc ją pisze. myślę że każdy ma prawo do własnej oceny. Nie uważam siebie za wybitnego poetę, ale ciągle się uczę, i czasami pan któremu skomentowałem wiersz da mi subiektywnie konstruktywny komentarz który nie musi być miłym potwierdzeniem sensu wiersza a jest konstruktywnie krytyczny budując we mnie pewne progi, które stawiam sobie za cel. Na pewno nie byłem nie miły. To chyba tyle pozdrawiam :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Jolanta_S.

Jolanta_S.

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Co za bajki wypisujesz, kim jesteś by narzucać autorowi co ma pisać i kto powiedział, że w poezji ma być kilka słów, że nie wolno rozciągać wiersza na maxa?
Twoje sugestie są złośliwe, stawiają w złym świetle, a przecież mógłbyś się postarać i napisać ten komentarz zwyczajnie, bez głupiego uśmiechu. Takie wersje zaczynają mnie męczyć. Czytelnik ponoć powinien rozsądnie podchodzić do wiersza i komentarza, a tu masz czysta kpina i jak autor ma potraktować to forum. Dla mnie ono zaczyna być śmietnikiem. Może właśnie o to chodzi Konradzie, aby wywalić piszących wiersze z tego portalu?
Co na to odpowiesz?
Możesz pisać pod moim wierszem, by tu było czysto, taka moja prośba.

Pozdrawiam - Jola.



jestem konstruktywny :) mówię co myślę :) bez obrazy autora :) to chyba dozwolone na tym forum :)
Jeżeli wiersz jest przesączony wyrażeniami, które są wykorzystywane w setkach innych wierszy to mu to wytknę. moje uśmiechy nie są ironiczne itd :) mam taki styl pisania komentarzy :) robię to odruchowo, więc wydaje mi się że coś źle interpretujesz:) byłem subiektywnie konstruktywny w komentarzu u kolegi poety :) i nie było w tym złośliwości :) tylko to co myślę. nikomu nie narzucam jak ma pisać. ale są pewne granice i jeżeli ktoś integruje się z poezją współczesną niech więc ją pisze. myślę że każdy ma prawo do własnej oceny. Nie uważam siebie za wybitnego poetę, ale ciągle się uczę, i czasami pan któremu skomentowałem wiersz da mi subiektywnie konstruktywny komentarz który nie musi być miłym potwierdzeniem sensu wiersza a jest konstruktywnie krytyczny budując we mnie pewne progi, które stawiam sobie za cel. Na pewno nie byłem nie miły. To chyba tyle pozdrawiam :)
dla mnie słowa: "jeszcze napisz" wyglądają jak rozkaz - nic na to nie poradzę:)
serdecznie - Jola.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Somalija
      ***

      Przez Somalija · Opublikowano

      @violetta Ja dzisiaj pojechałam do pracy na rowerze w sukni i trampkach... ale było mi bardzo gorąco, że pod koniec zsunęłam buty...
    • Bożena De-Tre
      Krzyk cichszy od milczenia

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Kasia Koziorowska Żeby nie bylo jak z Godotem…mocny przekaz .Pozdrawiam
    • Dagmara Gądek
      Krzyk cichszy od milczenia

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      Zasada fascynacji mrokiem jest w swej konsekwencji banalna - pożera światło, stopniowo, trując wszystko co oddychało, unosiło się lekko, śmiało, mieniło się , błyszczało. Mroczny Mesjasz PL- ki, może być narcyzem ( co wbrew obiegowej opinii, jest ciężkim, nierokującym zaburzeniem), krypto-narcyzem ( tutaj podchody trwają dłużej i są lepiej zakamuflowane), lub mieć inny odchył, bo jeżeli PL- ka zatraca „siebie” w wyniku fascynacji kimś, kto prowadzi do destrukcji, to współczuję.    Toksycy są jedynie zorientowani na odessanie emocjonalne drugiego, watch out ;)   puenta ciekawa, reszta, przeegzaltowana , pozdr. 
    • Olgierd Jaksztas
      Wier ość

      Przez Olgierd Jaksztas · Opublikowano

      Z radością łososia u źródeł marzeń o poezji nie ludzkiej mowy ohydnej dorosłych zombie mówiących z głębi swojego zła zaraźliwego dla dzieci pięknie intonujących swoje zdania prawdziwe czego i ja się nauczę lecz nie do wierszy czytania bo to się nie uda – do codzienności.   Pierwße: próba wierßcza naśledzi   W∫tępniś: pismemko graiące poniższe owocem wyprawy przez pismarza ∫kromnego podjętej przenicowawßy siebie na lewą ∫tronę w świata nice obiecadła tamtejszego i rodzaju pisań wierßczami zwanych ujrzeniem spowrotem na lice przelicowuiąc z pomocą niebie∫kiego kota oczy powrotnie do przodu pomocnego przekręcić mu zwrotnik właściwy w∫kazawßy ßczęśliwie zakończonej owych pisań woni pragnieniem oddania i napisu z lewego świata przyniesionym prawdziwego wierßcza poniżejszemi tam uwagami opatrzono próbuje być ie∫t.   WierOść   WIERßcze żywia samosię ręcznie piszą w cudze Ciszą ziarn dni łu∫kanych źrzałych miano tani Kocich bram weßłych w tany ludu darmy owiec  Z ciarek tłußczu taj-czasnu ießcze zawzeßłego  Ode lasnów nietworem o∫toich drzew będu Nieotwartych drzwiami zamkniętymi dziwu Polnego wytrzęsu z drzewika zmykania Bez wierci do tyłu wior∫tę iedną spośród  Ćmy ciem wierści war∫twami od dróżyn nawrotnych  Wrotek wierßów przydrożnych wior∫tami żywierczych  Imion worów zdań bożów samocalnej czynem Skwarek mo∫tu na kaszy zniosu pragnień ∫krytu  O∫tatniego ∫łów kości wßy∫tkoiednomowej  Zaklinem Wierości iednodußków próby  Grobu pawich czarmieni gdacz niesporze OŚĆ   Drugie: wierßcz ßczery   Ród pisma zwany wierßczyzną prawidłowo zapisywały z dawien dawna ciągło∫tycznym narzędziem piśmiennym na podpiszu zapiaßczonym z góry na dół i na∫tępnie powrotnie biegnącym również dzisiaj długopieiem znakomicie nadałym odwracaiąc płaty papierzu w toku wierßczenia wierßczy palcem na wodzie w ziemnym powietrzu nie tak znakomitym co ogień nie parzący tzw. wie∫trów palcami ogniopiszących bez pu∫tów – spatia – czynienia odmiennym obiecadłem wyiątkowość tych pi∫ków trudnych oddaniu przepisem przybywa w piśmie tak zwanym pacierzowym ∫krzyptu spółgło∫kowego dla nas znaki macierzowe (macierz pozwala wy∫łowić wierßcz pisany wyrazem – wyryścią nie dźwięko∫łową) znaiących dodane później dowolnie każdemu wierßczowi kilka równoprawnych wy∫łowień posiadaczowi wolnemu od narzutu czytań właściwego pismarza wierßcza wpro∫t z Krainy Bogów świętą zabawą ludu podeßwy świata pisany bez prze∫tanku ni pomyślunku ie∫t.      
    • Marienka_
      No... wzdłuż zżuł dzwon(?)

      Przez Marienka_ · Opublikowano

      I linoryty ronili.   Odlano; dzwonią Inow z Donaldo.   O, wiążą; do soboty, to boso dążą, iwo.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...