Ta chwila..

[Gość]

kryształki rosy z porankiem proszą
wietrze czule do ucha jej szepcz
a ty stokrotko skromnością ucałuj
i wonią przygarnij węch

chwila z chwilą pozostanie
jak duet skrzyżowanych dłoni
trel słychać w oddali
kołysze wdzięcznie dziecię

warkoczem zboża opleciona
woń maja przy jej szacie
miłość w ozdobie utkana
szczęśliwa że przy niej

[Gość]

Ach ta klasyka. Wiecznie żywa. I dobrze :)
Pozdrawiam.

[Judyt]

hmm..mało rytmiczny ale subtelny dobór słów.
Może proponowałabym zmienić " wdzięcznie dziecię kołysze"
(kolejność). Ozobę rozumiem jako przyroda& miłość.
Piękne połączenie, J. serdecznie, to tyle o ile

[Gość]

dzięki za chwilę :)