Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Borreliosis animae

wyklęty romantyk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

wyklęty romantyk

wyklęty romantyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Heroina
Działasz jak dziewczyna była

moja była była (nie)?[w]inna...


-Stokrotka, otryskana ciepłymi
kropelkami letniego deszczu
Czy na pewo to był deszcz?

-nie raz dzierżyła cudze berło
królestwa innych ziem,
lecz berła króla swojego nie pożądała szczerze,
wielka wojna przez ów problem miejsce miała
podobna za czasów konia trojana
lecz reasumując z mutacji genowej wydarzeń
Epidemia XIX wieku wytworzyła się nieznana

*Jak kleszcz niepozornie wbijający się w naskórek
Ile trudu trza włożyć by się takiemu ssaniu nie ulec?

*Wielu uległo gatunkowi Ixodidae
Kleszcz w ciele kobiety zaklęty,
natury współczesnej dziwadło
z ilością pudru na twarzy przesadną
każdego grzybiarza owładną

*Nici do tego się ma konwencjonalna medycyna
To borreliosis duszy jest
lekarstwa jako takiego na to nima
A rumień wędrujący na sercu rosnący
|-]]]]---> pssss diacetylomorfina,
Ukaja momentalnie działająca heroina...

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ojej, zaraz sarkazm... Po prostu trudny do przyswojenia i wyciągnięcia wniosków.
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Być może. Wypowiadam się w swoim imieniu, tylko i wyłącznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nieporadnik
      Goni Kena bej. <-

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      Igo, no, na tę... psiamać! A Mai spętano nogi
    • nieporadnik
      Popili geje, gil i pop

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      On, Iwa, dopaja Kazię. Inga jada jagnię. Iza, Kaja poda wino
    • MIROSŁAW C.
      pomarszczone światła portu

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @violetta „Morze jest potężnym duchem, pogrążonym w wiecznym lamencie, przepełnionym nie dającym się ukoić smutkiem, obecnym w nim na wieczność.”   Dziękuję, pozdrawiam. 
    • nieporadnik
      Andrzejkowy

      Przez nieporadnik · Opublikowano

      Andrzejkową noc (wieś nad Tagiłem) Spędźmy razem na wróżbach z Wasylem Grzeje minut piętnaście Cztery znicze i właśnie Wosk się topi wrzeć będzie za chwilę     Drżącą ręką gar trzyma nad kluczem "Dla kurażu gardziołko przepłuczę!" Wosk przez dziurkę się leje W zimnej wodzie tężeje W kształt nieznany rosyjskiej nauce     Patrzy z lękiem na formę pod światło W głowie pusto choć myśli ma natłok Chwyta w garść go pokusa By to posłać do USA Ale grzech no i będzie za łatwo     Myśl się plącze w nadzieji i bulu Czy to nie jest zastygły Zew Cthulhu Pot wyciera rękawem A najlepiej tę sprawę Sprzedać jest dla studentów na KUL-u     Analizę na nowo zaczyna Coś tam coś tam mu już przypomina Jeszcze jeden łyk wódzi Kto na trzeźwo się trudzi? "Ni to głowa ni dupa Lenina"     Eureka! Pomiędzy łykami Gna do mózgu chyżymi krokami Rozwiązanie. Co z tego? Wie że czeka na niego Mandat karny - na bank z odsetkami     Ze zwieszonym nochalem na kwintę Idzie wolno do ściany po flintę Śrut ładuje do broni Broń przystawia do skroni "Stara będzie mieć po mnie choć rintę!"     Kciuk na spuście zamiera. "Nie nada! Huk na pewno obudzi sąsiada Sąsiad starym jest urką W łeb przyjebie gazrurką Nic w tym życiu mi się nie układa!"     Sprzed lat, ale daje radę. :)
    • wierszyki
      Posady

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Był taki teatr pewien, że w scenie Miłosnej spadły naraz kamienie. A na widowni skrajne siedzenia Z gestu pewnego bardziej niż gremia   Zlikwidowane, wyobraź sobie... Naraz są wszystkie tylko środkowe... Nie ma już skrajnej biedy. Przypadku. Nie ma wszystkiego, co budzi skrajne. Nie ma artysty, co w nic nie wierzył. Nic nie jest białe, nic nie jest czarne.   A gdy ktoś sobie na brzeżku siada, Kogo ma dziwić, że się zapada   Myśl, która ledwie wpadła na miny; Sąd ostateczny, czy sprawiedliwy; Cisza, bo lepiej nie odpowiadać; Perłowa barka tam, gdzie perłopław. Nie-Magdalena, włócząc włosami Umoczonymi po pukle w grafit Tam nierządnicą, by przez cokoły Wyrwane z ziemi w miąższ oliwkowy   Cokolwiek zdziałał jeden listeczek. Powiedz choć słówko. Pisz — Aramejczyk.          

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...