[i]róże cmentarne [/i] * demakijaż

[Rafal Bielan Wierzbicki]

Mogę teraz usiąść spokojnie. Posłuchać szelestu
robactwa przy zmurszałym grobie, przypalić świętą
lub świętego. Ugniatać rękę, łokieć, przedramię,
utrzymać powietrze w bezruchu.

Ukradłeś zbyt dużo kosztowności
przyjacielu twardej wody, zbyt mało rozdałeś ubogim.
Pozwoliłeś umierać ziemi pod stopami, do rąk
przywiązałeś pordzewiałe ostrza.

Może i jest głębszy sens w beztroskim gubieniu dróg,
w ukryciu przed zmyślonym bogiem, aby potem upadać
na nie swoją twarz, odwróconą ku dołowi płatem czołowym,
z planszą samobójcy przybitą do skroni, razem z dekalogiem
z trzeciego obiegu.



------------------------
* plamy opadowe (livores mortis)

[Rafal Bielan Wierzbicki]

Zapomniałem się z kursywą w tytule. Swoją drogą mogłaby być taka funkcja a tak jest dysfunkcja. :(

[Łucja Kucińska]

To jeden z tych wierszy, obok których nie przechodzi się obojętnie, a zatrzymanie się i refleksja, nie jest straconym czasem.

[były__premier]

coś tu się czai, ale nie może się rozkulać;)

[Ewa_Kos]

Bardzo ciekawy, szczególnie ostatnia strofa, która jak dla mnie jest mottem owego wiersza. Pozdrawiam:)) E.K.