Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kto do ciebie napisze ostatni
z kim wypijesz toast za
co zabierzesz w podróż do
ile dni pozostało zanim

ktoś zajmie twoje miejsce w kolejce
spełni marzenie o
ostatecznie dotrze do
i zrozumie że

przywiązanie
do świadectwa urodzenia
pochodzenia
dyplomów
gwarancji
poręczeń
flanelowej koszuli i tembru głosu
to konsekwencja

nieistnienia
nas w nas
zostawia ciszę po

Opublikowano

Zakończyłabym : zostawia ciszę po
Jest w nim jakiś pomysł, ale przekonuje tylko ten fragment :

przywiązanie
do świadectwa urodzenia
pochodzenia
dyplomów
gwarancji
poręczeń
flanelowej koszuli i tembru głosu
to konsekwencja

nieistnienia
w osieroconej krainie przelotnych ptaków
wysycha na szybie milczeniem
zostawia ciszę po

Opublikowano

dla mnie to szczególnie:

przywiązanie
do świadectwa urodzenia
pochodzenia
dyplomów
gwarancji
poręczeń
flanelowej koszuli i tembru głosu
to konsekwencja


nas w nas

cały, bez poprawek, nie poprawiaj, jesteś świetna, broń się
zabieram, Graża

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak świetnie skondensowałaś myśl, Madziu

nas w nas

wzięłabym to chętnie zamiast całej swojej ostatniej;
pomimo, że odwodzisz mnie mnie od poprawek, to aż mnie korci ;)
tylko nie wiem, czy mogę :(
dziękuję za dobre słowo
:*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak świetnie skondensowałaś myśl, Madziu

nas w nas

wzięłabym to chętnie zamiast całej swojej ostatniej;
pomimo, że odwodzisz mnie mnie od poprawek, to aż mnie korci ;)
tylko nie wiem, czy mogę :(
dziękuję za dobre słowo
:*

:))))))))
oczywiście, że możesz
:*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak świetnie skondensowałaś myśl, Madziu

nas w nas

wzięłabym to chętnie zamiast całej swojej ostatniej;
pomimo, że odwodzisz mnie mnie od poprawek, to aż mnie korci ;)
tylko nie wiem, czy mogę :(
dziękuję za dobre słowo
:*

:))))))))
oczywiście, że możesz
:*
:******
:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @E.T.   Piękny wiersz napisałeś – o pragnieniu bliskości i o tym, jak wyobraźnia potrafi utrzymać przy życiu nadzieję.  
    • @Roma Wow! To frapujący wiersz. Zestawienie aktu twórczego z estetyką BDSM jest niezwykle mocne i odświeżające. Tak o relacji z samym słowem, o dynamice władzy między autorem, tekstem a może i odbiorcą to jeszcze nie czytałam. "Klaps na goły wers" to genialny obraz - aż chce się spersonifikować ten wers. Fajnie przechodzisz z roli dominującej do uległej - raz autor panuje nad materią słów, a za chwilę staje się niewolnikiem własnej wizji czy idei. "Trytytkowo" - nie da się łatwo takiej więzi rozerwać. (W kryminałach teraz sprawcy używają wobec swoich ofiar trytytek - są niezwykle skuteczne). Ostatnie trzy wersy ("głębiej i mocniej, / lekko / nierealnie") połączenie intensywności, bólu i wysiłku z poczuciem lekkości i odrealnienia to kwintesencja momentu, w którym wiersz wreszcie "działa" i zaczyna żyć własnym życiem. Pisanie to akt totalny – angażuje nie tylko intelekt, ale całe ciało i psychikę. Pozdrawiam -y. :)
    • @andrew "dziś … dziś kobieta jest tajemnicą"   Ale za to mężczyzna (czyli połowa populacji)  jest nieskomplikowany - do życia potrzeba mu picie, jedzenie i tajemniczej kobiety. Bo podobno lubi rozwiązywać (i rozpinać)  zagadki.   Tak stwierdził pewien mądry mężczyzna. 
    • @Konrad KoperSkoro Los, to "powinien" zaznaczyć.  Przepraszam - nie powinnam się czepiać losu! 
    • Fajna sprawa dziadkami być zobaczyć w drzwiach szkraba małego gdy z wizytą przychodzi, do babci, dziadka swojego.   Wiadoma sprawa wszyscy tak mawiają dziadkowie bardziej wnuków niż swoje własne dzieci kochają, więcej czasu dla nich mają.   Gdy się babciom, dziadkiem zostaje niczym ptakowi skrzydła u ramion wyrastają, radość i duma rozpiera, gdy na ten świat przychodzi nasz mały skrzat.   Wnuki wiedzą, że dziadkowi ich kochają bywa czasem, że to wykorzystują, sprawa całkiem błaha jest gdy wnuki latek mało mają.   Nam los dwóch wnuków, urwisów sprawił w tym samym domku sobie mieszkamy, niczym Paweł i Gaweł z bajki znanej, my na dole oni na górze.   Nasz duecik ciągle nas odwiedza, my przed nimi drzwi szeroko otwieramy, bo jak tu nie witać takich skarbów kochanych.   Radości tak wiele nam dają, niczym skowronki czasem śpiewają, babcia zawsze coś słodkiego dla nich ma, dziadek zaś kieszonkowe da.   Taki już wnucząt przywilej póki dziadków mają być oczkiem w ich głowie, bo dziadkowie swoje skarby bardzo kochają.                               K.W.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...