Ogród

[Leszek_Nord]

I

tych tam dwoje
zwierząt na dole
lgnie do siebie
liżą swoje oślinione pyski
łączą w jedno istnienie
jak rzeki podziemne
w tryskający strumień
z poruszonej ziemi

złączeni w jednej naturze
biegną do ogrodu
gdzie w wodzie pławią się motyle
w przestworzach ślizgają ryby
a sowa stąpa bez wstydu
w świetle dnia

nawzajem z siebie piją
zmieniają postacie
stają się częścią
swoich wyśnionych
marzeń

II

tutaj u góry
krótka smycz
wymknie się czasem
krzyk albo łza
dotykać można nic
gładkie jak szkło
rozcinać nożem garnek
stęchłej krwi
rozlać odór dusząc noc

tu dzień wstaje z kolan
by zwalić się w mrok

III

z boku wszystko
miało być inaczej
ogród pełen dojrzałych jabłek
truskawkowe drzewo życia
zawieszone w szklanej kuli
bez pojęć dobra i zła
wytrawione z miłości
niepotrzebnej tam
gdzie się nie przebacza

[janusz_pyzinski]

Leszku,znaczy wiosna idzie,a że miało być inaczej...no cóż tak też bywa
pozdrawiam

[Leszek_Nord]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Januszu, zaskoczyłeś mnie z tą wiosną, ale może coś w tym jest. Pozdrawiam. Leszek.

[Stefan_Rewiński]

Ciekawe, pzdr.

[Leszek_Nord]

Dziękuję Stefanie. Pozdrawiam. Leszek

[Franka Zet]

Leszku, bardzo ładny wstęp


tych tam dwoje
zwierząt na dole
lgnie do siebie

Potem w moim odczuciu troche się zagmatwało i jakby za wiele słów np. tu

łączą w jedno istnienie
jak rzeki podziemne
w tryskający strumień
z poruszonej ziemi

no i parę takich rzeczy jak 'dzień wstaje z kolan','krzyk albo łza' itp.
Przepraszam, żem marudna ...
Pozdrowienia :)

[Leszek_Nord]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Franko, no poleciałem trochę;). Wiersz jest pewnego rodzaju rebusem, formą prowokacji, dyskusji z oglądem rzeczy, na którą spojrzałem inaczej. Pozdrawiam. Leszek.