Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie mów mi, że to koniec. dopiero się obudziłam
i chcę widzieć promienie słońca,
i uśmiech na twojej twarzy.
ten błysk w oczach,
kiedy patrzysz na mnie.
poczuć ciepło bijące od leżącego obok ciała.
kochanego, jedynego, mojego.
nie uciekaj więc
jeszcze i pozwól mi cieszyć się tą chwilą.
za godzinę będę już znowu walczyć
z dzikim losem i jego niesprawiedliwymi wypadkami.
cii!!!! oddychaj tylko ze mną. i poudawaj
przez chwilę, że jestem z tobą szczęśliwa.

Opublikowano

Ojej, wzruszające bardzo. Pointa - zaskakująca. Wiesz, co to paradoks.

Dość wprawne pióro, dobry wiersz, poczyściłabym, nie gniewaj się, wiem, że tu nie wolno!

nie mów, że to koniec. dopiero się obudziłam
i chcę widzieć promienie słońca,
i uśmiech na twojej twarzy.
i blask w oczach,
i kiedy patrzysz na mnie,
poczuć ciepło bijące od ciała.
kochanego, jedynego, mojego.
nie uciekaj
jeszcze
i pozwól cieszyć się tą chwilą.

za godzinę będę znowu walczyć
z dzikim losem, jego niesprawiedliwymi wypadkami.
cii... oddychaj tylko ze mną. poudawaj
przez chwilę,
że jestem z tobą szczęśliwa.

Spójrz; Z powtórzeń "i" robi się walor "zasapanej", spontanicznej rozmowy, rozdzielenie strofy służy zmianie czasu w przestrzeni lirycznej. Ale to tylko propozycja.

Cieplutko, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


widzieć promienie słońca
błysk w oczach (!)
ciepło bijące od ciała
kochanego jedynego mojego
cieszyć się chwilą
dzikim losem
poudawać szczęście

sagi Zmierzchu ciąg dalszy. wsadzić w kopertę, wysłać do adresata, pokazać kiedyś dzieciom, nie pisać nigdy więcej takich wierszy.
Opublikowano

"wsadzić w kopertę, wysłać do adresata, pokazać kiedyś dzieciom, nie pisać nigdy więcej takich wierszy."

a ten komentarz chyba już gdzieś czytałam nie pod moimi słowami ;P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie - piosenkowo   "Łatwo pisać o miłości" lecz dać miłość bardzo trudno się poświęcić być pomocnym dbać by życie było cudne   znieść ze skruchą wszelkie trudy być najlepszym przyjacielem wciąż coś tworzyć sobą slużyć niech dzień szary jest niedzielą :)
    • Stuknęliśmy się dzisiaj z przyjacielem ośmioma zero procent. Uczyniliśmy tak z toastem na zdrowie. A potem zaczęliśmy nieco rozrabiać. Gdyby napitek nie był zero procent, a dużo mocniejszy, to może by nas nieco zmogło, a zatem nie powstałby ten swego rodzaju bałagan, również, a może przede wszystkim, intelektualny. Taka to teoria na poczekaniu. Teoria dobra – jak każda inna – w świecie, który już na wszystko ma teorię, na niejedno po kilka ich nawet, jedna mądrzejsza od drugiej, druga głupsza od drugiej, aż kłócą się ze sobą i wzajemnie wykluczają. A co z praktyką? Cóż, praktyka zwyczajowo troszkę niedomaga, no ale w końcu jest przecież tylko nieco niedocenianą lub ciut przecenianą praktyką.   Pod Olsztynem, 24.07.2025r.
    • @Waldemar_Talar_Talar mam nadzieję, Waldemar, że tak to brzmi.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję i pozdrawiam.
    • @Roma Podpowiem Ci:   Konduktorze łaskawy Byle mnie do Warszawy.
    • lekko jak piórko na wietrze  spotkać szczęście można  w przypadku w kobiecie  budować szklane domy  z betonu pewności szkicować  ferii  barw życie pozoru  a gdy po latach  grunt stracony  pieniądze uczucie dewaluują  a w Twoim spojrzeniu pustka  politowanie  zimne dłonie od deszczu pożądania  na kanapie noc zasypia za dnia nawet kot umarł  beznamiętnie w tym domu  fasada jest  za nią zimna Ty
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...