Sala Numer 3.

[czarna_Owca]

sala numer 3

odrywam od paznokci
czarny lakier fanaberii

pośrodku bezludzia


wewnątrz nieporządku

na przekór przyzwoitości

obgryzam zachłannie
sine paznokcie teraźniejszości

w umysłowej niemocy

opętana minimalizmem

wiotka jak ciepły śnieg

pode mną skrzypią tysiące
nic nie znaczących drzwi

usypiam powolnym buntem

osaczona przez egotyzm


ubrana w czystość

odrywam od paznokci
czarny lakier fanaberii

trzecie łóżko pod oknem



PS: dzięki za przeczytanie.

[Seweryn Muszkowski]

Magdo, za ciężki ten tekst jest dla mnie.

Ale tak jak napisał Pelman: fanaberii, trzeba się pozbyć.

Pozdrawiam.

[czarna_Owca]

,,Szukamy więc początków swego istnienia poza granicami naszej galaktyki lub w tchnieniu Istoty Najwyższej. Świadczy to o nieprawdopodobnym zarozumialstwie i nieuzasadnionym poczuciu wyższości, tak mocno zakorzenionym w naszej wyobraźni".

to tak jak leżeć pożród tysięcznej pustki..czuje sie chwilowo tym "wierszem". pozdrawiam serdecznie bardzo

[Agnieszka_Gruszko]

nie ma za co.... słodkie siostro:)