Jeden dzień z życia Koli Daniłowa

[Mateusz]

był nienaznaczony
ósmego dnia rodziców wessały wyspy sołowieckie
za Torę i siedmioramienny kandelabr ważniejszy od sierpa i młota
ten ósmy go uratował gdy symbol słońca stał się przeklętym znakiem

kola nie przeżywa tamtych dni
wtłoczony w socrealistyczne mury pochłania gołuboje sało
obok miska kaszy owsianej znaczonej śladami oleju
jak wtedy w komi w czterdziestym drugim
jeszcze przed oflagiem XIII d w hammelbergu
później darowali mu życie i order wojny ojczyźnianej

kola spogląda przez okno na mamonowski załuk
pod riumke i rybnyj bazar podjeżdżają nowobogaccy
patrzy na nich i na jołki pałki
przecież marzenia unicestwiła pierestrojka

za oknem znowu zaczął prószyć śnieg

[Ran_Gis]

- po prawdzie uniwersalna historia o każdym dniu i miejscu na Ziemi - pewnie będzie się
powtarzać, mniej delikatnie niż ten prószący śnieg za oknem.

pozdr. R

[H.Lecter]

Kola wtłoczony w socrealistyczne mury, nie przeżywa, pochłania i spogląda, a śnieg prószy... ;)
Aluzja do Sołżenicyna, to za mało. Płyciutkie i niezdarne.

[Mateusz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

całuję mocno wielbiciela

[jacekdudek]

zaciekawił, lecz wymaga mocniejszej puenty, jakby brak pomysłu na nią a szybko trza-bało go ukończyć, pozdrawiam

[Mateusz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za przeczytanie.
Co do samego zakończenia wiersza. Było ono przemyślane i celowe - nie chciałem wprowadzać patosu (zbyt mocnego uderzenia), poza tym ci dawni gieroje, obecnie są już tylko obserwatorami dzisiejszych przemian- patrzą i milczą, choć wewnątrz jest i bunt i ból.

[JacekSojan]

czytać to-to (bo co to?) to męczarnia -
prowadzenie mysli hasłowe, prowadzenie zdań chaotyczne -
a temat-epos;

dieło tak zlepione jak kulka śnieżna - rozsypuje się przy czytaniu;
kiepsko -

J.S

[Mateusz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ta męczarnia nie była na pograniczach FL - niestety, a zaglądam tam od czasu do czasu dla ciebie Jacku, bo ci kibicuję
dziękuję za odwiedziny :)