"kosmologia"

[Ela_Ale]

nie powinno być przerwy
między peronem
a pierwszym stopniem wagonu

to najgłębsza czarna dziura
wciągająca ciało i lęk
przed umieraniem

[Gość]

Zbiegiem okoliczności i mnie wciągnęła czarna dziura. Niby obie inne a jednak ... tak samo niebezpieczne. Najchętniej zabrałabym Twój wiersz ze sobą Elu. Serdeczności bez lęku

[Biała Lokomotywa]

Zawsze jej się bałam, że wpadnę. I prawda, że jest wrażenie wciągania. Pozdrawiam:)

[Ran_Gis]

- skojarzyło mi się to z Cybulskim, na maleńkim ziemskim peronie...


✬⋰ Z Okazji
(.´`*.✬⋰ Nowego
*.*✬⋰´¨) Roku
.´,*´¨)¸.*¨)✬⋰
uśmiechu i uśmiechu

Ran

[Dyziek_ka]

Ta szczelina miedzy peronem i stopniem, ukazała obraz który słowami pod tytułem „Przed rejsem” zapisałem.

Pozdrawiam

[Gryf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Stacją jest życie, peronem... codzienność,
Właśnie podjeżdża kolejny ekspres.
Korkiem szampana otwórz w nim drzwi,
Pokonaj przerwę by jechać dalej.

Pozostaw otchłań dla dawnych wydarzeń,
Niech wciągnie wspomnienia zlęknioną pieczęcią.
Już rusza kolejne dwanaście wagonów,
Poczuj jak drga istnienia wskazówka.

Nie możesz odejść, jeszcze nie teraz,
Konduktor wręczył następny bilet.
Zasiądź przy oknie, podziwiaj obrazy,
Śmierć pozostała na pustym torze.

Elu skrzydlate podmuchy prosto z serducha.
No i... wiele cudowności na nowy rok.
Janek

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mojego wiersza nie zabieraj, Joleczko droga, bo on za czarny! po co Ci? Całuski. E.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ciekawe, że jest trochę ludzi, którym ten lęk pozostał. Uściski. E.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Za uśmiechnięte życzenia serdeczne dzięki. Moje wierszyki często na przekór, ale tylko one. Odwzajemniam. E.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To prawda. Pozdrowienia. E.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Stacją jest życie, peronem... codzienność,
Właśnie podjeżdża kolejny ekspres.
Korkiem szampana otwórz w nim drzwi,
Pokonaj przerwę by jechać dalej.

Pozostaw otchłań dla dawnych wydarzeń,
Niech wciągnie wspomnienia zlęknioną pieczęcią.
Już rusza kolejne dwanaście wagonów,
Poczuj jak drga istnienia wskazówka.

Nie możesz odejść, jeszcze nie teraz,
Konduktor wręczył następny bilet.
Zasiądź przy oknie, podziwiaj obrazy,
Śmierć pozostała na pustym torze.

Elu skrzydlate podmuchy prosto z serducha.
No i... wiele cudowności na nowy rok.
Janek


Jak zwykle - najmilszy prezent na Nowy Rok! Bardzo dziękuję i szerokich, prężnych skrzydeł na przyszłość od Elki.