pożegnanie nie w porę

[Gość]

„Umiera się nie po to, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej”
Paulo Coelho


obcy głos powiedział:
czekamy na koniec, przecież pani wie

a ja ... poczułam się jak dziecko
które we mgle się zgubiło

przyłożyłam ucho tam gdzie serce biło...
szamotało się jak ptak złapany we wnyki
tylko oddech był już coraz bardziej cichy

łzę otarłam, ten kryształ niewielki
który z twojego oka popłynął
chciałam ją zachować ale ledwie moment minął
a ona zniknęła jakby Bóg ją dłonią nakrył

pękło życie, lica zbladły, krzyknęły niemo ściany

odszedłeś tatko kochany

[Dyziek_ka]

Dopiero przeczytałem. Przykro mi

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mi też Dyziu ale ... takie jest życie; przychodzimy i odchodzimy.
Dziękuję

[Bronisław Jaśmin]

Ale dobrze, że to my będziemy grzebać czas, a nie on nas ostatecznie. Wiersz przemawia do odbiorców z wielkim przekonaniem, że w najprostszych frazach tkwi potęga piękna. Pozdrawiam noworocznie