Eden, Laval, Beck.

[konto do usunięcia]

Spleśniałe kiście peronów
uciekają samobieżnie twarzom pociągu,
rzucają mur graniczny
w sad jabłoni,
walizki tłuką się i strajkują,
zrywanie jabłek jest obyczajowością.


Niesfermentowane grono na dworcu
porusza się w jednym kierunku,
kładzie się na torach drabiny pociągu,
wszystko jedzie,
drzewo poznania się trzęsie.

[Marek Konarski]

wszystko jedzie,
drzewo poznania się trzęsie.

Niestety, tylko tyle.
:)

[JacekSojan]

"Spleśniałe kiście peronów" - ???!!!
nie ufam tak wybujałym metaforom, brzmią sztucznie a wyglądają jak nadmuchany balon...fatalna maniera;

J.S

[Marcin Gałkowski]

cóż, przekombinowany jak na mój gust.
'przemetaforyzowany' ale w sposób, który - mnie przynajmniej - nie przekonuje.
choć nie mogę powiedzieć, żeby nic mi się tu nie podobało.
ostatnie dwa wersy są na przykład świetne.
Ale wcześniej to trochę tak raczej dla efektu niż powiedzenia czegoś konkretnego, tak to widzę.
pozdrawiam
G.