Humanizm

[Gabriel Davis]

Zmysł ludzkiej kreacji świat przemieniającej
Tkwi w człowieczeństwa treści dojrzałej.
Współpraca dłoni, naprężone ciała.
Ukrywa się w tej atmosferze nieprzemijająca chwała.

Konstrukcja potęgi w dziejach się wyraża.
Człowieka los ukuty przecież nie z żelaza,
Lecz z ducha charakteru!

Dążenia wspaniałe zawiera Księga Życia.
Bohaterów imiona niczym bruzdy głębokie,
Zapisane zdecydowaniem ich ofiary.

Człowiek do kochania stworzon,
Stroma ścieżka go wiedzie
Ku nieskończoności.

[Tomasz_Biela]

jakbyś pisał to z hominidami / ale to już było i nie wróci więcej stary .

bardzo mętnie podany temat i jeszcze gorzej zobrazowany w przekazie /


t

[Gabriel Davis]

Dziękuję za czytanie mimo tak negatywnej oceny. Myślę, że wynika ona z subtelnych braków na gruncie wrażliwości aksjologicznej!
Pozdrawiam serdecznie: tworzący w nurcie klasycznym, Gabriel