Starość

[Dorota_Karolina]

W starych domach czas
cienką pajęczyną przędzie
codzienność
Świt budzi wątłe życie
patrzy na zmęczone twarze
starych ludzi jak wolno
zmywają z siebie ślady nocy

W starych domach
starzy ludzie nie liczą
lat ani godzin
Chylą ku ziemi
pomarszczone czoła
Szafy pachną naftaliną a
chleb powszedni
ma smak goryczy

Starzy ludzie w swych
starych domach
nie widzą już dnia
Tęsknią i tylko czekają
na sen

[Jacek_Suchowicz]

z wyjątkiem ostatnich dwóch wersów wiersz dobry , uchwycony klimat
Starzy ludzie w swych
starych domach
nie widzą już dnia
Tęsknią i tylko czekają
na każde dobre słowo.

pozdrawiam

[Dorota_Karolina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za poczytanie i miłe słowo
D.K.

[Dorota_Karolina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ładnie. Pozdrawiam. D.K.

[Oxyvia]

Smutny i ładny wiersz.
Ale czy starość musi być smutna? Pamiętam mojego dziadka - do końca był wesoły, był dusza towarzystwa, wszyscy przy nim zawsze płakali ze śmiechu. Bardzo przypominał wyglądem i zachowaniem Louis'a Defunes'a, tylko był od niego wyższy. I zabawny do śmierci, jak ten aktor.
Wiem, że nie każdy tak potrafi. Ale starość nie musi być smutna. To tylko od nas zależy. (Chyba).

[Dorota_Karolina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Oxywio za mądre słowa otuchy, może przestane się bać starości. Pozdrawiam.D.K.

[Pan_Biały]

temat oklepany i nic nowego do tego oklepania nie wnosisz tym wierszem
dla mnie na nie
r

[Dorota_Karolina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście każdy ma prawo do wypowiedzi na tym forum, ale jak nie czujesz moich wierszy to lepiej daj sobie spokój z komentarzami. Pozdrawiam. D.K.