Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa kroki


Rekomendowane odpowiedzi

Głupi żal


Ten obraz smutnego człowieka
na pustym peronie
za szybą wśród świateł
z okien wagonów
samotność z opuszczoną głową
gdy oschły głos z megafonu
że właśnie odjeżdża ze stacji
zabiera ostatnią nadzieję
i boli
jak wszyscy diabli.



Pan Nikt


Ja, Król Śmietnika Pan Nikt
nie myślę
że jestem półbogiem
nadczłowiekiem
że na kolanach wszyscy muszą
słuchać edyktów bić pokłony
nie myślę
jeszcze nie oszalałem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mateuszku: Pierwszy - nie;) Drugi - tak, i to bardzo. Fajny paradoks. Gdyby tak wszystko "przemyśleć", racjonalnie ważyć wszelkie "za" i "przeciw" - naprawdę można by zwariować!
Jednocześnie wiem, że nie lubisz "nadętego" mentorskiego w tonie ex cathedra Pana Cogito, to z nim polemizujesz, i sytuujesz swojego peela na poziomie "Króla śmietników". A ten zawsze u Ciebie (w prozie także) mówi: "nie wiem, więc jestem", "sprawdzam, doświadczam, żeby się dowiedzieć".
Dlatego "Pan Nikt" - na tak. Wiesz, myślałam, że to z innej inspiracji...;( Szkoda...
Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...