Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w upalne południe
w rowie przy drodze
wymyśliłem madannę
z włosami daj Boże
pasmami zwieszone
wysoko nad ziemią
płynęły po masztach
wieżach stalowych
po stalaktytach
izolatorach porcelanowych
linią wysokiego napięcia
w krajobrazy senne
za krawędzie dotknięcia
upalną ziemią nieba
a ty wtedy ze mną
na autobus czekałaś
i pierwsza się o tym
w trawie dowiedziałaś...

Opublikowano

w krajobrazy senne
za krawędzie dotknięcia

To jest ładne. Rymowanka rymowaniem troszkę się miejscami (środkowymi) nakręciła, ale i tak ładna, bo wiedza jednak została u tej trawiastej Pani. I dobrze. Słówka miłe. E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @aniat. wyjątkowo ładnie i każdy wędrowiec niewątpliwie się zachwyci.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Roma   masz copyright na hermetyczne wiersze.   ten operuje na subtelnych skojarzeniach.    tytuł  jest kluczem, sugerującym niezdarność, błąd, a nawet "niepiśmienność" w sensie uczuciowym.      podmiot liryczny (osoba mówiąca) prosi drugą osobę o zbliżenie emocjonalne i fizyczne, ale zrobione w sposób "niegramotny" – czyli z błędem, niezręcznie, niedosłownie.    chce, by druga osoba pomyliła się myśląc o niej, zboczyła z prostego, "banalnego" toku myślenia.   błąd jest tu pożądany, jest formą intymności.    pojawia się bardzo nowoczesny i intrygujący motyw: "serce masz agender".   oznacza to, że miłość  drugiej osoby jest pozbawiona sztywnych podziałów płciowych (agender, czyli bezpłciowe).   w  sercu jest miejsce i dla podmiotu lirycznego, i dla tej osoby.     ostatnia strofa.    podmiot liryczny usprawiedliwia wszelkie błędy "myłki", gubienia się.    gramatyczne i życiowe nieprawidłowości stają się jej naturalną częścią i są akceptowane.       można uznać że wiersz jest pochwałą miłości, która jest transgresywna, myląca, poza schematami i niepoprawna (niegramotna), ale właśnie dzięki temu autentyczna i na stałe zakorzeniona w życiu i twórczości podmiotu lirycznego.   błąd jest tu synonimem czułości i prawdy.     poszarpałem bo wiersz ma pozorną głębię w głębi.   ale tak go widzę :)   Olu.   lubię Twoje wiersze do których klucz wyrzucasz do morza.   są niezwykłe :)   i podobają mi się :)    
    • @truesirex   Zagubienie i rozpad osobowości…kiedy traci się umiejętność oceny rzeczywistości. Wrażliwość i wielka ..wielka samotność…   Doskonale oddany obraz schizofrenii paranoidalnej w wierszu:)    pozdrawiam :) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 Puenta pocieszająca. Pozdrawiam serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...