Przeszłość

[Adrian Ma]

Rośnie ten wielki żar nadziei,
że coś się stanie, coś się odmieni,
że odlecisz z ukrytego nieba łez,
że tym cierpieniom ktoś położy kres,
że przeszłość zniknie,
w niepamięć odejdzie,
że będzie można o wszystkim zapomnieć,
kładąc się nie dopadnie strumień wspomnień,
nie obudzi w środku nocy dźwięk niepokoju,
dźwięk pustki, melancholii, że zaśniesz w spokoju,
choć rozum mówi nie, a serce tak wyrywa,
nie chcesz pozwolić, lecz ten głos wygrywa,
głos mówiący z niepewnością co teraz? Co dalej?
Wsłuchaj się w ten głos, bo on zna odpowiedź...