Dzień po dniu

[Patryk_Nikodem]

Odeszłaś tak nagle,
bez słowa pożegnania,
pozostała zimna pustka,
i zdruzgotana psychika

zostawiłaś mnie,
z niedokończoną układanką

czuję to dzień po dniu,
bezustanny postęp,
konsekwentne wyniszczenie

najgłębsze lęki wypełzają,
z zakamarków umysłu

gdzieś na dnie pamięci,
leżą bezinteresowne obietnice,
że wszystko się ułoży

to było dla Ciebie za trudne,
konstrukcja się posypała

[Wuren]

Jakoś nie..

Nie czepiam się przesłania i emocji, ale formy
"Wszystko już było" - jak śpiewali artyści w kabareciku Olgi Lipińskiej...
Już czytałem wiele wierszy z identycznym przesąłniem - i w tych samych słowach opowiedzianych...
Pozdrawiam, życzę owocnych poszukiwań
Wuren

[Momo_33]

Patryku, ja natomiast jestem na tak, może nie na 100%, ale wierzę, że to co pisałeś, to własnie wypływało z twojego serca. I tu jedna uwaga. Aby mówić o swoich emocjach, nie ma potrzeby zastanawiać siię nad grą słów, czy metaforami, tylko trzeba pisać co się czuje.
Pozdrawiam
MG

[Patryk_Nikodem]

Dziękuje za wasze komentarze. Szczególnie dziękuje Momo_33 :) Ten wiersz jednak nie jest napisany na moich doświadczeniach ( no może w części ) tylko jest to wymyslona sytuacja. Pozdrawiam.