Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ci najlepsi z nas
których włócznie wiedzy
wyostrzone oślepiają blaskiem
łuki pojęć napięte
do celnego strzału
piękni są jak mgła
która nad ranem
tundrę otula wilgotnie
dotyka miękko
lepi w sobie
każdy kształt

kiedy słońce schodzi z gór
jakby nigdy jej nie było
znowu wszystko
widoczne

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Prosi się o czytanie tekstu z odpowiednim dystansem;).Wyłamuje się z kontekstu, bo taki był zamiar. Napuszeni naukowcy,jakich na mojej wyspie widuję proszą się sami o szczyptę ironii. Sam jestem o wiele mniej poważny od moich wierszy. Chciałbym je w tę stronę podciągnąć. Pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dance macabre!

Hani idzie w Tango :)
Dance macabre, moje wymarzone! Niestety jeszcze trochę brakuje. Może w następnym bardziej się postaram. Dzięki za czytanie. Pozdrawiam. Leszek.



Nie krytykuje Ciebie i tego wiersza. Zrobiłem aluzje do kom H.L.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dance macabre, moje wymarzone! Niestety jeszcze trochę brakuje. Może w następnym bardziej się postaram. Dzięki za czytanie. Pozdrawiam. Leszek.



Nie krytykuje Ciebie i tego wiersza. Zrobiłem aluzje do kom H.L.
Nie rozumiemy się;)Potraktowałem Twój dance macabre jako dobry pomysł,by zwiększyć kontrast między obiema częściami wiersza. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Prosi się o czytanie tekstu z odpowiednim dystansem;).Wyłamuje się z kontekstu, bo taki był zamiar. Napuszeni naukowcy,jakich na mojej wyspie widuję proszą się sami o szczyptę ironii. Sam jestem o wiele mniej poważny od moich wierszy. Chciałbym je w tę stronę podciągnąć. Pozdrawiam. Leszek.

Ciągnie cię w stronę burleski ale mało konsekwentnie ;) "Wszystko jasne", jest równie napuszone ale przynajmniej nie kaleczy uszu. Szczypta ironii, jest szczyptą czegoś brzydkiego...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Prosi się o czytanie tekstu z odpowiednim dystansem;).Wyłamuje się z kontekstu, bo taki był zamiar. Napuszeni naukowcy,jakich na mojej wyspie widuję proszą się sami o szczyptę ironii. Sam jestem o wiele mniej poważny od moich wierszy. Chciałbym je w tę stronę podciągnąć. Pozdrawiam. Leszek.

Ciągnie cię w stronę burleski ale mało konsekwentnie ;) "Wszystko jasne", jest równie napuszone ale przynajmniej nie kaleczy uszu. Szczypta ironii, jest szczyptą czegoś brzydkiego...
Zdaję sobie sprawę, to trudna sztuka. Śmiertelna powaga jednakże jest bardziej śmiertelna, niż poważna. Sam nie wiem co będzie dalej, to wszystko wymaga dłuższego czasu, większego nakładu pracy...Dzięki.Leszek.
Opublikowano

Leszku, podobają mi się te włócznie i łuki pojęć. Męskie podejście :) I to słońce, które schodzi z gór fajnie, skrótowo puentuje; 'i' w przedostatnim wersie trochę mi zawadza.
Ten poprzedni wiersz też bardzo dobry. Albo nawet bardziej bardzo dobry.
Pozdrowienia :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Franko, z "i" miałem od początku wątpliwości, zmieniłem. Poza wszystkim wiersz "naigrywa" się z męskości, przynajmniej próbuje delikatnie;)Pozdrawiam. Leszek.

No i nie trzeba było długo czekać, na potwierdzenie moich obaw ;)
Napuszeni naukowcy szczypnięci ironią, okazali się bardzo seksowni... ;)
Opublikowano

Leszku, coś tu jest nie tak.
Kuleje wielka metafora.
Bo jak to? Mężczyźni, napięci,
uzbrojeni,zwarci,gotowi itd.
mają być jak mgła? A więc
nieostrzy,rozmyci, miękcy,
wręcz kobiecy,bo mgła jest
kobietą przecież.
Po kilkukrotnym czytaniu
doszedłem do wniosku, że
powinieneś odwrócić te porównania
i ich ustawić jak słońce,które oslepia
i raczej rzadkim jest zjawiskiem w Krainie Nord.
Wówczas masz szansę wyeksponować mgłę
i ją - z jej nieokreslonością, rozmyciem versus
ich ostro zakończone pojęcia - uczynić stanem
normalnym, powszechnym, naszym.
W tej postaci, jak napisałeś, jest to raczej
groteska (co zauważył był Lecteur).
Pozdrawiam
cz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lecteur nawiązał do filmowej burleski :) Na bardzo poważnym, napuszonym przyjęciu, Flip i Flap zaczynają nagle rzucać tortami (słońcem) i naukowcom opadają...włócznie... ;)

Jest to groteskowe nawet poza filmowymi skojarzeniami.
Ale z mojej groteski jest jakieś powazne wyjście.
A Ty dobijasz ten wiersz Flipem i Flapem.
Leszek (i ten wiersz) na to nie zasłużyli
Cz.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lecteur nawiązał do filmowej burleski :) Na bardzo poważnym, napuszonym przyjęciu, Flip i Flap zaczynają nagle rzucać tortami (słońcem) i naukowcom opadają...włócznie... ;)

Jest to groteskowe nawet poza filmowymi skojarzeniami.
Ale z mojej groteski jest jakieś powazne wyjście.
A Ty dobijasz ten wiersz Flipem i Flapem.
Leszek (i ten wiersz) na to nie zasłużyli
Cz.

Wbrew pozorom, ja bronię tego wiersza (w pierwszym komentarzu pisałem -"szkoda, bo myśl frapująca"). Jeżeli dociskam teraz Leszka, to po to, by ostudzić jego satyryczne ciągoty(nie jego bajka) i uchronić od naiwnego głaskania po główce(ktoś cię chwali, że masz piękną krowę, kiedy przed chałupą stoi koń). Leszek zasłużył na to, by traktować go poważnie -pozwolić by się rozwijał. I temu służą moje słowa... :)

P.S.
Twoja propozycja redaktorska, jest godna uwagi.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Franko, z "i" miałem od początku wątpliwości, zmieniłem. Poza wszystkim wiersz "naigrywa" się z męskości, przynajmniej próbuje delikatnie;)Pozdrawiam. Leszek.

No i nie trzeba było długo czekać, na potwierdzenie moich obaw ;)
Napuszeni naukowcy szczypnięci ironią, okazali się bardzo seksowni... ;)
Nie ten rodzaj kreski, okazuje się;)Pomysł przekombinowany, technicznie niewiele da się zrobić, by osiągnąć to co zamierzałem:(...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czarku, teraz gdy w zasadzie wiersz poległ mogę przyznać, że miał być bliżej groteski. Powinienem bardziej te części rozdzielić, przeciwstawić sobie. Metafor bym bronił, mężczyźni tak bardzo męscy wydają mi się śmieszni a jednocześnie wzbudzają pewien rodzaj czułości, jak czupurni chłopcy. Kobiety są mniej kategoryczne, ostrożniejsze, gotowe do ustępstw. Teraz, gdy to piszę, nabieram ochoty na zmiany. Może wybiorę się na lodowiec,tam mi najlepiej idzie;).Dzięki za czytanie. Pozdrawiam. Leszek.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jest to groteskowe nawet poza filmowymi skojarzeniami.
Ale z mojej groteski jest jakieś powazne wyjście.
A Ty dobijasz ten wiersz Flipem i Flapem.
Leszek (i ten wiersz) na to nie zasłużyli
Cz.

Wbrew pozorom, ja bronię tego wiersza (w pierwszym komentarzu pisałem -"szkoda, bo myśl frapująca"). Jeżeli dociskam teraz Leszka, to po to, by ostudzić jego satyryczne ciągoty(nie jego bajka) i uchronić od naiwnego głaskania po główce(ktoś cię chwali, że masz piękną krowę, kiedy przed chałupą stoi koń). Leszek zasłużył na to, by traktować go poważnie -pozwolić by się rozwijał. I temu służą moje słowa... :)

P.S.
Twoja propozycja redaktorska, jest godna uwagi.
Z rozdziawioną gębą wypada mi tylko milczeć. Dzięki Wam obu za pochylenie się nad wierszem. Leszek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Najtrudniej jest się otworzyć Nie jestem szafą którą się wietrzy Najtrudniej jest się przyznać Nie jestem oskarżony Najtrudniej jest pokochać Nie jestem kochany Czyżby najtrudniejsze było za nami Nie, to trudno Nie trudno jest na próżno uciekać Nie trudno jest złościć i wściekać Nie trudno jest innych rozgrzeszać Jak łatwo powiedzieć kłamstwo Jak łatwo poczuć strach Jak łatwo udawać i grać A cóż w tym złego, poeta się dziwi I ja się dziwię z nim Przecież gra w uczciwego to najpiękniejsza gra Bo uczciwy to samo sumienie ma  
    • @Berenika97   Bereniko. Ton ciężki, niemal apokaliptyczny a jednak osobisty. W świecie, który miele wszystko w masę, ocala nas uparte trwanie w rytmie własnego kroku.   Twoja poezja. Już mi się do niej tęskniło :)
    • Polityk wchodzi do swojego mieszkania jak huragan w brylantowym smokingu, z kieszeni wysypują się złote monety jak deszcz meteorytów, z teczki wylewają się banknoty jak zielona powódź papieru, a złote sztabki uderzają o podłogę jak kły mamuta, rytmicznie, w takt jego serca – serca pompowanego łapówkami. Pudełka po butach trzeszczą jak trumny przepełnione banknotami, mikser wiruje w szaleństwie i pluje monetami, kaloryfer jęczy, dusząc w sobie koperty gorące jak węgiel z piekła, a szuflady wybuchają jak armaty absurdu, plując na podłogę kolejne łapówki, które wiją się jak robaki karmione podatkami narodu. Banknoty tańczą w powietrzu niczym skrzydła szarańczy, opadają na stoły, krzesła, rośliny, na kota mdlejącego w kącie, szeleścią chórem za oknem: – Idioci, głupcy, płaćcie, płaćcie dalej, bo każda wasza złotówka jest jego świętem. W szafie – sejf, w sejfie sejf, w sejfie kolejny sejf, a każdy mdleje od ciężaru złotych sztabek i banknotów, trzęsie się jak pacjent w gorączce, ale polityk otwiera je z czułością, jakby były matrioszkami chciwości, i śmieje się, że nigdy nie będzie ostatniego dna, bo chciwość nie zna spodu. Złote sztabki układają się w piramidy, monety stukają jak werble koronacji, a polityk klęka przy tym skarbcu jak kapłan pychy, całuje banknoty, tuli złoto, wdycha je jak kadzidło, i szepcze: – Jeszcze… jeszcze… naród niech kona, a ja będę królem złotego świata! Dywan próbuje go udusić ze wstydu, kanapa wyje jak pies skatowany podatkiem, lustro pęka i krzyczy: „Patrzcie na monstrum, co żywi się waszym chlebem!” Ale polityk śmieje się, śmieje tak, że ściany pękają, śmieje się banknotami, śmieje się sztabkami, śmieje się narodem za oknem, który stoi w kolejce do życia – z pustymi kieszeniami i pełnym rachunkiem sumienia. Aż wreszcie staje sąd, w progu, z uśmiechem jak bankomat, i mówi jak wyrocznia absurdu: – Te złote monety? Nie jego. Te banknoty w pudłach po butach? Nie jego. Te sztabki pod dywanem, te koperty w kaloryferze? Nie jego, nie jego, nie jego. I polityk wychodzi wolny, czysty jak kryształ w kieliszku szampana, śmiejąc się w złocie i papierze. A naród za oknem, głupi, naiwny, wyzuty – bije mu brawo i płaci dalej, bo wierzy, że ten skarbiec wypełniony łapówkami zbudowany jest dla niego, choć naprawdę zbudowany jest na nim.      
    • @Alicja_Wysocka  Podskakuję z radości i wiwatuję :) Dzięki :) Troszkę poważniej, najpierw AI wygenerowałem sam dźwięk, później potrzebowałem podpiąć pod klip, za poradą copilota tu uwaga nieby się nie komunikują ze sobą, a zainstalowany program wykonał proponowane zalecenia co do videodysku odnośnie do orginalnego pliku mp3, edytując wgrałem dwa pliki dźwiękowe i jeden przesunąłem na osi czasu, chcąc uzyskać odpowiednią głębię, najdłużej walczyłem z z obrazem, dałem sobie spokój z ruchomym, skorzystałem z propozycji pierwszego AI copilota (z którym początkowo nie szło się dogadać, bo wstawiał mi obrazki z tekstem) gdzie była ta grafika, kolejny schodek to export gotowego pliku, premium, pro i płać, to mnie wkurzyło cała praca na marne, więc go nagrałem bezpośrednio z ekranu, ach wspomnę dlatego premium bo te efekty gwiazdek, i przyciemniania to płatna opcja. Na koniec powiem, że opłaciło - dostałem super komentarz :) Oczywiście wywaliłem programy z kompa, mam wątpliwości czy przy moich zasobach sprzętowo-finansowych jest sens na kolejny klip. Zważając że Ai dokonało tu przełomu, oczywiście wiem o tym że tylko dlatego, bo wydałem odpowiednie polecenia. Tylko dlaczego czuję że to proteza?
    • @Sylwester_Lasota Sylwestrze, to musi być pasjonujące zajęcie. Już sobie wyobrażam te nasz wiersze napisane, które nam zilustruje i zaśpiewa AI - życzę powodzenia! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...