przebaczenie

[radek mały]

gdy noc ciemna otwiera oczy swe
a ty tulisz się we śnie
jest ktoś kto zasnąć nie może
i nic mu nie pomoże
bo ten ktoś to zło wielkie
co krzywdy wyrządza wszelkie
i ludzi rani dotkliwie
niedobrze mu z tym obrzydliwie
gdy nocą w poduszce zapłakany
przez tylu ludzi osądzany
z wielkim poczuciem winy
bez szans na poprawiny
które tak chce im dać
i nic za to nie brać
oprócz jednej rzeczy
i na Boga przyrzeczy
obietnicy dotrzymać a jeśli kłamię
ogień piekielny niech go złamie
i zanurzy się w ciemności
aż po wieczności

gdy noc smutna łzy mu ociera
szanse jego poprawy popiera
tuli swym płaszczem czarnym
mimo że jest puchem marnym
lecz ona nie pomoże
ani ty wielki Boże
lecz człowiek wybaczyć może?

[Agnes]

ojj przykro mi ale ten wiersz wymaga jeszcze dużo pracy, proponowałabym narazie piaskownicę.
temat jest strasznie przegadany, można by to samo ując duuuużo krócej, czytałoby się wtedy szybciej i płynniej. Po drugie : slownictwo i metafory. Wiem że to trudne ale trzeba troche wlozyć, w urozmaicenie ich, wysiłku. Widzę że pojawiają się rymy, narazie dość "prymitywne" ale to przynajmniej ulatwia czytanie....

proponuję napisac wszystko jeszcze raz od początku, odłożyć, za tydzien przeczytać, jak będzie Pan usatysfakcjonowany dopiero zamieścić, najlepiej w piaskownicy bo to najlepsze miejsce na udoskonalanie swojej tworczości.

serdecznie pozdrawiam

Agnes