środowisko

[Biała Lokomotywa]

zielony parkan
okala bezpieczną zonę

szczelinami wpadają wątpliwości
rozproszone mgłą wygodnictwa
wiszą na obrzeżach
i szamoczą jak w klatce
groźny zwierz

spoglądam na niego z daleka

kłęby dymu elektrowni
skład etykiety smakołyków
plama na oceanie

spycham na krawędź świadomości
wizję wyłamanych sztachet

[Fly Elika]

Okropnie jakaś tragicznie treść mieści się w tym wierszu,
że aż musisz spychać na krawędź świadomości.
Mimo to zaciekawił mnie, dlatego że podobne pewne fakty
późniejsze, ale mjące związek jakiś nieokreślony,
umieściłam w swoim cyklu wierszów.I sądzę, że one nie są
bez znaczenia, a mogą mieć znaczenie wcześniejsze.

Pozdrawiam serdecznie

[krzysztof marek]

te "sztachety" są dobre. już Tobie pisałem, i zdanie jak najbardziej podtrzymuję, że pisanie o technice świata, w tym przypadku środowiska maltretowanego "składem etykiet smakołyków" i innych, nie jest proste, a Tobie w moim przekonaniu to się udało całkiem ciekawie, Biała Lokomotywo :) pozdrawiam serdecznie.

[Biała Lokomotywa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem czy to tragiczna treść akurat, raczej spychanie i udawanie, że nie widzę problemu. Dziękuję za komentarz i też pozdrawiam serdecznie:)

[Biała Lokomotywa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Krzysztofie i też pozdrawiam:)

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"ocean" nie komponuje się w tym wierszu
do przeczytania
pozdrawiam
r

[Biała Lokomotywa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"ocean" nie komponuje się w tym wierszu
do przeczytania
pozdrawiam
r
Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam też.