Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam Jolanto - ubawił mnie twój wiersz pomimo powagi która w nim tkwi .
A wiesz dlaczego - Bo ja skojarzyłem sobie że to wszystko dzieje się w piekle.
A wyjść z niego tak łatwo się nie da bo diabeł pilnuje jego wrót.
A tak poważnie to miniaturka dużo mówi , mówi o znudzeniu czymś co
niby jest wpisane w nasz życiorys a mimo to mamy jej po uszy , i dlatego
czasami szlag nas trafi - stąd ten krzyk a po nim chwilowa ucieczka .
Tak ja to Jolanto widzę - ale być może się mylę co do zamysłu wiersza.
pozd.
Opublikowano

Pewnie tak jest, jak piszą poprzednicy (w komentarzach). Cóż tu więc dodać, może tylko to, że ja bym uzupełnił szósty wers, na (powiedzmy) coś takiego, jeszcze bardziej lżejszego (bo przecież wiersz jest satyryczno-żartobliwy): wychodzę bo cóż mogę – czy coś w tym, czy innym rodzaju. Oczywiście tak, jak jest w oryginale, wiersz jak najbardziej ma swoją dobrą wymowę, i to autorską, a więc zapewne faktograficzną (faktyczną) wymowę. Tak więc, na miejscu aktorki, nie poprawiałbym jednak nic. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam Jolanto - ubawił mnie twój wiersz pomimo powagi która w nim tkwi .
A wiesz dlaczego - Bo ja skojarzyłem sobie że to wszystko dzieje się w piekle.
A wyjść z niego tak łatwo się nie da bo diabeł pilnuje jego wrót.
A tak poważnie to miniaturka dużo mówi , mówi o znudzeniu czymś co
niby jest wpisane w nasz życiorys a mimo to mamy jej po uszy , i dlatego
czasami szlag nas trafi - stąd ten krzyk a po nim chwilowa ucieczka .
Tak ja to Jolanto widzę - ale być może się mylę co do zamysłu wiersza.
pozd.
no peelka nie ma możliwości wyjść z piekła, ale taka ucieczka np. z kuchni do łazienki ;)
a autorka uciekła do laptopa skleić nerwy wierszem ;)

pięknie skomentowałeś ten krótki tekścik, bardzo dobrze, że wywołał trochu śmiechu, mnie też śmieszy, mimo moich złości i tej powagi, sama nie wiem jak się to coś napisało...

całe szczęście, że my na Ziemi :)))

serdecznie dziękuję i pozdrawiam - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


WiJa ja tak chyba nie lubię poprawiać, dziękuję, że nie muszę... duży uśmiech...

więc zostaje w wersji jak powstał :)

uwielbiam oryginały :))

serdecznie dziękuję i milutko pozdrawiam - Jola.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...