Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ech.. kolejny wiersz, przesiąknięty terrorem.. tzn. terrorem psychicznym wobec czytelników, bo jak się pisze o ofiarach, o Biesłanie, to najgorszy knot można sprzedać...

współczuję podejścia
Wuren

Opublikowano

Miarą poezji jest miłość człowiek do człowieka.
Każdy posiada inną miłość.
Mnie nie poruszają komentarze tego typu.
Proszę tylko, byście się w swoich wypowiedziach trochę hamowali,
gdyż wierze piszą różne osoby, często bardzo wrażliwe.
Nie zabijajcie w nich tego co dobre.

"******* Cię i tak rozejdziesz się po łokciach,
Bo ja jestem bogiem, uświadom to sobie..."

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj racja, Panie, racja..
Jako żem prosty chłop, to i wrażliwość pewnikiem w zaniku, ale i tak wystawiona była na ciężką próbę, gdy odczytywałem kolejne wersy Pańskiego dzieła...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Specjalnie dla Pana


Z brzegu ruczaju
leży Kazimierz
bo czy to w maju
czy może w zimie
twarzą ku ziemi
(a twarz ma siną)
między innemi
on pija wino
czasem się zdarza
likier różany
jak nos na twarzach
kumpli pijanych

Ja dedukuję
Wiersz ten ofiarom
Że nastrój psuję?
Ja? Żadną miarą!
Opublikowano

Spox. Kilka wersów jest podobnych, jednakże w w.w. utworze autorowi chodziło raczej o człowieka, który poległ w trochę "inny sposób". Jeśli (jak mi się zdaję) zostałem posądzony o kradzież, odpowiem krótko: nie. Nie czytałem owego wiersza wcześniej. Jutro opublikuję inny mój wiersz jako dowód, iż nie kopiuję. Dzięki za starania. Ten komentarz jest dla mnie najbardziej cenny z wszystkich innych.

Opublikowano

Sory. Źle chyba zrozumiałem. Ty ten wiersz teraz skleciłeś na poczekaniu? Hej! To spoko stary. Bardzo mi się podoba, tym bardziej, że zosta napisany tu i teraz. Jakbyś mógł to proszę byś ocenił co jakiś czas jakiś mój nowo dodany wiersz, oka? Twoje zdanie od tej pory będzie się dla mnie liczyć.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Panie Błażeju -ja nie o plagiat, po prostu z Pana słów złożyłem w kilka minut taką odpowiedź - wierszowaną ripostę w zamierzeniu ironicznie parafrazującą Pana utwór

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...