Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nikt mnie stąd nie wyrzucał odchodziłem sam
z własnej woli i niewoli grzechu ani ludzkiego ani boskiego
co wszystkimi odcieniami uczuć kładł na stoły kolory pasjansa

traciłem wzrok rodziłem na nowo niebo i piekło
słyszałem głosy przyklejające do twarzy nieboskłon
księżycowe konie wiozły trawy pieszczące piersi
tak bardzo spragnione pieszczot
samotność kipiała nektarem stokrotek wieszając na szyi
wstęgę szosy schodzącą w bezdroża z autostrad

już nie grzeszę do pustki gdy świat pachnie jabłkiem
postarzam ciało o kolejną zimę wymiętej pościeli
próbując rozszyfrować mowę zasuszonych kwiatów
gdy kolejne przebudzenie dzwonu wyznacza tylko
następny rozdział bez słów milczenie pnie się ku skroniom
i jak jaskółka buduje nowy dom

Opublikowano

Drobnej zmiany dokonałam w trzecim i czwartym wersie drugiej zwrotki.
Moim zdaniem jest o niebo lepiej ;))
Poza tym całość zbudowana tak jak lubię.
Zwalnia czas (jak zwykle) przy czytaniu Twoich wierszy.
Cierpliwość to jedna z cech, którą najbardziej cenię u Ciebie.
Ech te jaskółki...

nikt mnie stąd nie wyrzucał odchodziłem sam
z własnej woli i niewoli grzechu ani ludzkiego ani boskiego
co wszystkimi odcieniami uczuć kładł na stoły kolory pasjansa

traciłem wzrok rodziłem na nowo niebo i piekło
słyszałem głosy przyklejające do twarzy nieboskłon
księżycowe konie wiozły trawy piersiom
tak bardzo spragnionych pieszczot
samotność kipiała nektarem stokrotek wieszając na szyi
wstęgę szosy schodzącą w bezdroża z autostrad

już nie grzeszę do pustki gdy świat pachnie jabłkiem
postarzam ciało o kolejną zimę wymiętej pościeli
próbując rozszyfrować mowę zasuszonych kwiatów
gdy kolejne przebudzenie dzwonu wyznacza tylko
następny rozdział bez słów milczenie pnie się ku skroniom
i jak jaskółka buduje nowy dom

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
    • @Corleone 11 Pewne jest to i zacytuję Google.com:     "Tak, świat bez drzew zaginąłby lub stałby się miejscem skrajnie nieprzyjaznym dla życia, ponieważ drzewa są kluczowe dla produkcji tlenu, regulacji klimatu (pochłanianie CO2), utrzymania bioróżnorodności, stabilności gleby i zapobiegania erozji. Ich całkowity zanik doprowadziłby do globalnego ocieplenia, masowego wymierania gatunków i załamania ekosystemów, czyniąc planetę niezdatną do życia.  Kluczowe role drzew: Produkcja tlenu i pochłanianie dwutlenku węgla: Drzewa poprzez fotosyntezę produkują tlen, którym oddychamy, i pochłaniają CO2, główny gaz cieplarniany, co zapobiega smogowi i globalnemu ociepleniu. Równowaga klimatyczna: Regulują temperaturę, cieniując i parując wodę, a ich brak pogłębiłby efekt cieplarniany. Siedlisko życia: Są domem dla milionów gatunków, a ich utrata powoduje masowe wymieranie. Ochrona gleby i wody: Korzenie stabilizują glebę, zapobiegają erozji, a lasy regulują cykl wodny, oczyszczają wodę i powietrze. Zmniejszanie hałasu: Działają jak naturalne bariery akustyczne, co jest ważne zwłaszcza w miastach.  Konsekwencje globalnej utraty drzew: Nieodwracalne zmiany ekologiczne: Powrót do stanu sprzed zniszczenia byłby praktycznie niemożliwy. Kryzys egzystencjalny: Świat stałby się niezdatny do życia, prowadząc do głodu, chorób i konfliktów, zgodnie z przysłowiem: "Gdy ostatnie drzewo zostanie wycięte, ostatnia rzeka zatruta, ostatnia ryba złowiona, odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy". 
    • :))))) (końcówka) pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 Myślę, że człowiek po prostu dąży do poznania Wszechświata, przecież jest tyle pytań bez odpowiedzi i według mnie takie tematy są jak studnia bez dna, można czerpać z niej przez wieki, a dno coraz bardziej głębokie.
    • A raca i mumia cara?   Asem to ta i mumia Totmesa?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...