Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa kryształy


Rekomendowane odpowiedzi

Ranią horyzont daleką wędrówką
paląc powietrze oziębłe jak skała
skruszone bladą refleksów żarówką
co dławi myśli w lustrzanych kanałach

bezbronne jak kwiat szukają odwrotu
jakby pływały ponad wszechświatem
wtulone w otchłań o włos od łoskotu
o pocałunek błagając poświatę

przeklinam przeszłość straconą jak kroki
przeklinam ścieżki na supeł związane
i ciągle pytam chwytając obłoki
czemu to wszystko zostało zabrane

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...