Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Porcelanowe uczucia


Rekomendowane odpowiedzi

Od lat najmłodszych
Była ze mną..
I nadal przy mnie trwa
Siedzi na prapecie okne
Dumna... Piękna.. Niezmienna...

Zawsze zestanawiałam się
tak absurdalnie, kiedy
patrzylam w jej niewidzące oczy...
Dotykalam zimnego policzka
Całowałam martwe usta.
Tuliłam do snu
który nie nadchodził...

Czy lalki mają uczucia?
Czy lalki widzą?

Jesli tak.. To co czują
Dostrzegając cierpienia dzieci?
Przecież każdy zasługuje na szczęcie!
A jednak one, porcelanowe lalki
siedzą na swych miejscach
z niewinnym umiechem na usteczkach.
Tak często zostają jedynymi swiadkami
tego, co dzieje się w dziecięcych pokojach.

Czy te lalki umierają razem
z niewinnoscia dzieci?
Czy te lalki krzyczą wdząc zlo?
Czy te lalki znają gorzki smak łez?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Okresowi dzieciństwa przyporządkowane są pewne stygmaty. Miś, czy lalka stanowią dla nich swego rodzaju uziemienie, zwłaszcza, kiedy zawodzą dorośli :) Dlatego zdecydowanie miejsce w wierszach im się należy!

W wierszu trzeba poprawić błędy, zadbać o lepszą formę, odbanalnić puentę - tak między innymi :)

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...