Wystawca głupoty

[cichoszept]

Na stelażu: błękit, szept, snu lazur...
Niczym sztuka makijażu, moja dusza która pokazuje pazur.
Wkomponowując się w piękno wyrazu. Niczym malarskie inwencje w płótno obrazu. Składając obie swe ręce do sabotażu, własnych odczuć mirażu.
Próbuje od razu dowieść, że nikt tak nie potrafi pisać o braku przekazu w swym słowie.
To jest chyba unikatowe, że można tak zniewolić myśli w głowie, by myślały o tym co dzień? To jest chyba dar od Bogów, jak piękno kobiet, jak ogień który rozpala uczucie. To jest głupota wplątana w sztukę, a ja jak idiota jej wierny uczeń. Z kluczem niewiedzy myślący że stepy poezji w ten sposób przemierzy...

[krys929]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo mi się podoba. Tylko forma, jakby nie wiersz. Pozdrawiam :)