Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na stelażu: błękit, szept, snu lazur...
Niczym sztuka makijażu, moja dusza która pokazuje pazur.
Wkomponowując się w piękno wyrazu. Niczym malarskie inwencje w płótno obrazu. Składając obie swe ręce do sabotażu, własnych odczuć mirażu.
Próbuje od razu dowieść, że nikt tak nie potrafi pisać o braku przekazu w swym słowie.
To jest chyba unikatowe, że można tak zniewolić myśli w głowie, by myślały o tym co dzień? To jest chyba dar od Bogów, jak piękno kobiet, jak ogień który rozpala uczucie. To jest głupota wplątana w sztukę, a ja jak idiota jej wierny uczeń. Z kluczem niewiedzy myślący że stepy poezji w ten sposób przemierzy...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...