Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Opaść cichutko na łóżko jak piórko. Leciutko tak zmysłowo, gubiąc po drodze turkot jaki wytwarza koło. Zabrać czasu połać, szum miejskich polan, tysiące ludzkich wołań ukrytych w słowach. Wreszcie się zrelaksować. Wyobcować z ciszą, gdy inni już ledwo dysząc gonią tą nicość. Coś tam pisząc myśląc nad przyczyną dojść do wniosku że jedyna ciepła toń to miłość o którą setki razy się prosiło. Zadbać o uśmiech który chroni wnętrze jak zęby szkliwo. Postarać się by z ust płynęła prawda która nie jest łatwa o dziwo. Stworzyć dom z rodziną, zamiast dumać nad każdą pustą godziną. Mieć w sobie zakątek zwany cierpliwość. Troszczyć się żyć, nie zazdrościć o nic, nie robić wojny, nie być skłonnym, choć trochę pójść w życzliwość, by choć trochę lepszy był nasz żywot.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...