(gwiazdy znów płoną mi w głowie)

[Poskromiona Złośnica]

Gwiazdy znów płoną mi w głowie
A szczęście ma smak truskawek
Zmięta pościel
Gdzieś w kącie wstyd porzucony
Powietrze kwitnie nam na różowo
Czuły dotyk spływa po skórze
Garść wspomnień rzucam za siebie

Przez okno zagląda księżyc
I szepcze swoje zaklęcia
Gorący oddech rozpala zmysły

Cisza oblepia moje ciało
A deszcz zmywa grzech
Naszego poranka

[Ona_Kot]

jakiś niedopracowany
w dodatku banalne sformułowania
nic ciekawego

nie wiem, co robi w dziale poezji współczesnej
który, jak sama nazwa wskazuje - jest raczej
dla zaawansowanych

z tego wszystkiego zapomniałabym dodać, że tytuł wyjątkowo się podoba
:)
pozdrawiam

[Klaudiusz]

składanka bardzo oklepanych motywów i sformułowań, pod względem "estetycznym" nawet się podobało... ale zdecydowanie za mało oryginalności...
pozdr

[Iris_IK]

Czuję,jak emocje kierowały tutaj Twoim słowem. I radość udzieliła mi się od rana.

Nic to ,że nie zagmatwałaś i nie postarałaś się o "oryginalność" w rozumieniu moich przedmówców.

Oryginalność przyjdzie z czasem, kiedy nabierzesz dystansu.
Pisz, bo się podoba,
dzięki
Irena.